Lieve Godfried,
We hebben het geluk gehad op te groeien in een warm gezin met een hechte band tussen de kinderen en onze ouders. Als oudste van zes hebben we je reeds snel moeten missen toen je op twaalfjarige leeftijd naar het internaat in Tielt trok voor je middelbare studies. Maar groot was telkens de vreugde wanneer je tijdens het weekend of het schoolverlof weer thuis kwam.
Toen je voor het priesterschap koos was dit geen echte verrassing. Reeds zeer jong voelde je je aangetrokken tot de liturgie. Je werd priester gewijd in onze kerk van Kanegem op 17 augustus 1957, juist op de 25ste huwelijksverjaardag van onze ouders. Van toen af heb je je helemaal gegeven aan de Kerk.
Je hele leven was één ‘ja’-woord op alle taken die je kreeg,
ook toen je een academische loopbaan moest opgeven om een pastorale herder te worden als bisschop van Antwerpen en later als aartsbisschop van het aartsbisdom Mechelen-Brussel. We moesten jou steeds meer en meer loslaten, maar je gehechtheid aan de familie bleef. Toen onze moeder in de kliniek lag, pendelde je dagelijks over en weer vanuit Mechelen om haar toch - al was het maar voor een paar minuten - te zien.
Ook na de dood van onze ouders heb je onze familie bijeen gehouden. Jaarlijks werden we allemaal met onze kinderen en kleinkinderen uitgenodigd voor een grote familiebijeenkomst op het bisdom. Je was er bij elke Nieuwjaarsbijeenkomst of op onze maandelijkse taartnamiddagen op de zondag, al was je toen soms erg stil omdat je bezig bleef met problemen die je moest oplossen. Maar je was blij met elk bezoek van de familie, zelfs tijdens je laatste moeilijke weken.
Tot slot wil ik in naam van de familie toch ook nog een diepgemeend “Dank je wel” zeggen aan zuster Marie-Louise die bijna 40 jaar lang zo goed voor onze broer heeft gezorgd op haar eigen bescheiden manier. Niets was haar te veel, alleen het goede was goed genoeg voor hem. En dit niet alleen tijdens de dertig jaar dat hij als aartsbisschop in functie was, maar nog meer in de dagen dat het steeds moeilijker werd voor hem. Ze heeft zichzelf helemaal weggecijferd om hem alles te kunnen geven wat hij nodig had, om bij hem te zijn wanneer hij onrustig was, om hem te helpen toen het steeds moeilijker werd.
Lieve Godfried, we zullen je erg missen maar we zijn je ook dankbaar voor alles wat je voor ons hebt betekend en wat je voor de Kerk hebt gedaan: voor het aartsbisdom, voor de Kerk in België en voor de Wereldkerk…
En we weten dat we elkaar zullen weerzien daar waar je nu al gelukkig bent, dicht bij de Heer aan Wie je je hele leven toevertrouwd hebt.
Je was een wijze man.
Lieve Danneels