Overzicht bezinningsdagen sinds 1998
2018 - Mijmeringen van Maria, een monoloog van Kristin De Raeymaecker
2017 - een dag rond stiltebeleving o.l.v. Mia Verbanck
2016 - Annemie Luyten over Dorothee Sölle
2015 - Marc Van Tente - Hoe geloven in de 21ste eeuw? Een poging tot oriëntatie. Waar staan we vandaag?
2014 - zr. Carine De Vogelaere - Twee ontmoetingen van Jezus met een vrouw
2013 - zr. Veerle Neyens - Reflecteren over en bidden met Etty Hillesum
2012 - Michel Van Bosstraeten - Ouder worden en spiritualiteit (spreker ziek, vervangen door gesprek in deelgroepen)
2011 - Eddy Van Waelderen - Christen zijn, een pelgrimstocht
2010 - Mark Steen - Waar is God als mensen lijden?
2009 - Wilfried Rossel - Het Boek Job
2008 - Paul Van den Berghe - Leven en sterven in het O.T. en N.T.
2007 - G. Van Muylder - Gelukkig ouder worden met God
2006 - Marc Rotsaert - Jezus volgen, een blijvende uitdaging
2005 - Benoit Standaert - De kunst van het gebed
2004 - Rik Hoet - Leven volgens Gods Geest
2003 - Jan Dumon - Geloof en cultuur
2002 - Anton Schrage - Groeien naar geloofsbeleving
2001 - Ward Bruyninckx - Mijn geloof als kracht ten leven
2000 - Zilveren Jubileum van Gulden Leeftijd Vlaanderen in Alpheusdal
1999 - Ulrik Geniets - Nadenken over ons christen-zijn
1998 - Missinne - Leven toevoegen aan de jaren
Bezinningsdag 2014
De bezinningsdag van 6 november 2014 bracht zestig gemotiveerde mensen uit heel het bisdom samen in Westmalle. We zouden ons die dag verdiepen in twee ontmoetingen van Jezus met een vrouw. Zuster Carine Devogelaere, annuntiate van Heverlee, moderator van het IPB en stafmedewerker aan de Leuvense Onderzoekseenheid Bijbelwetenschap, zou onze gids zijn.
In de voormiddag verkende ze met ons de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw (Johannes 4). Ze las met ons het verhaal aandachtig door en wees ons op wat er staat en wat er niet staat. In de Bijbel wordt er bij voorbeeld zelden verteld hoe iemand zich voelt en of welke manier iemand iets zegt. Al naargelang we een eigen invulling geven aan de dingen die niet vermeld staan, krijgt het gesprek van de vrouw met Jezus een andere kleur. Al te lang zijn verhalen moraliserend gelezen!
Na de inleiding van zuster Carine gingen we zelf aan de slag in gespreksgroepjes. We kregen daarvoor drie opdrachten:
1. Wat treft je in de tekst van het evangelie of in de inleiding?
2. Hoe zou jij invullen wat er niet staat? Wie is deze vrouw? Hoe typeer jij haar?
3. Jezus houdt halt bij de put en verplicht als het ware de vrouw ook om even stil te staan bij zichzelf. Maak jij soms tijd om te luisteren naar je diepere dorst? Wanneer? Hoe? En kan je ook iets zeggen over die diepere verlangens?
Op basis van die opdrachten, ontspon zich een geanimeerd gesprek in een tiental groepjes van zes, en we mengden ons over de kringen heen.
Een fotomontage van een kwartiertje bracht wat ontspanning. We zagen beelden van de voorbije diocesane activiteiten en herkenden onszelf en onze vrienden bij vorige bijeenkomsten. Daarna genoten we à volonté van een gezellige en smakelijke maaltijd.
Om kwart voor twee waren we weer in de zaal verwacht voor een tweede Jezusverhaal. Nu verdiepten we ons in de ontmoeting van Jezus met de Syrofenicische vrouw, verteld door Marcus (7,24-30). Zuster Carine bracht ons hiervoor in contact met de ToBiAS-methode. ToBiAS is een letterwoord en staat voor: Toekomst van Bijbelverhalen in de Actuele Samenleving.
We kunnen een Bijbeltekst op drie manieren lezen. Als we hem lezen als verhaal uit het verleden, is het alsof de tekst een venster is waardoor we de wereld van 2000 jaar geleden kunnen bekijken.
De tekst houdt ons ten tweede ook een spiegel voor waarin we onszelf herkennen. Mensen van toen en van vandaag hebben immers veel gemeenschappelijke kenmerken en gedragingen. Door ons in te leven in de personages en het gebeuren te actualiseren, worden de diepere levensvragen blootgelegd waarmee de tekst ons confronteert.
De tekst schept ten derde ook een eigen wereld waar we mogen binnentreden om er deel van te gaan uitmaken. Hij is als een icoon die de kijker binnen voert in een wereld waarin God aanwezig is. Die wereld willen we op het spoor komen door het toekomstvisioen te verwoorden dat deze tekst oproept.
De eerste en tweede manier van lezen zijn goed gekend, de derde opent perspectieven en schept toekomst! Wij gingen zelf ook actief mee op zoek naar het toekomstperspectief dat oplicht in dat Marcusverhaal.
Zuster Carine gaf een inleiding en zette ons daarna aan het werk met de volgende opdracht: "Wat we in dit verhaal zien gebeuren, laat ons een glimp opvangen van hoe God de wereld droomt. Het is een wereld waarin ..." Aan ons om die zin aan te vullen! Boeiende gesprekken kwamen hieruit voort waarin we onze eigen dromen voor de samenleving met elkaar deelden.
We besloten de dag in de sfeervolle kapel van Ter Dennen met een eucharistieviering, voorgegaan door Gaston Suls. We voelden ons verbonden met elkaar en met de mensen die er niet konden bij zijn. We herdachten ook de mensen die het voorbije jaar overleden zijn. Gesterkt door het samenzijn, keerden we naar huis terug, een ervaring rijker. Dank u, zuster Carine, voor de open en dynamische kijk op de Bijbel die we van u mochten leren!
Mia Verbanck
Bezinningsdag 2013
Op 5 november 2013 waren 74 leden van ons bisdom present in het diocesane bezinningscentrum Ter Dennen in Westmalle. Zuster Veerle Neyens, annuntiate van Heverlee, heeft er ons ingewijd in de leefwereld en de gedachten van Etty Hillesum, een joodse vrouw die in 1943 omkwam in Auschwitz.
Zuster Veerle ontsloot ons op een boeiende, betrokken en erg toegankelijke manier de wegen die Etty ging. We leerden Etty kennen als een godzoeker, een echte mystica die ons vandaag kan inspireren in ons eigen leven. Vooral de gedachte dat we God kunnen opdelven en vinden in ons diepste zelf en in anderen, sloeg bij velen aan.
Bij het einde van de dag brachten we een warme hulde aan Gaston Suls, intussen 85 en gedurende 25 jaar geestelijk raadgever in ons bisdom. Hij neemt in die functie afscheid van onze beweging op 31 december 2013.
Mia Verbanck
Bezinningsdag 2012
Op 6 november hadden wij een Dag van Bezinning gepland in "Ter Dennen" in Westmalle. Onze gastspreker was vicaris Michel Van Bostraeten die het thema "Geloven en Spiritualiteit bij ouderen" zou behandelen. De dag voordien echter meldde de spreker zich ziek en mocht van de dokter de woning niet verlaten.
Wat nu? Plan B was er niet, dus hebben we in eerste instantie geprobeerd een vervanger te vinden, wat op zo korte tijd niet mogelijk bleek. Vlug wat aangepaste literatuur bijeen zoeken en er eens goed over slapen: de nacht zou wel raad brengen.
Voor dat de bijeenkomst begon, werden de "koppen" bijeen gestoken en werd een methode gezocht en gevonden die totaal anders was dan op onze vorige bezinningsdagen. We zijn overgestapt naar de volgende aanpak: alle aanwezigen zouden in groepjes verdeeld worden (liefst niet met eigen kringleden) met de bestuursleden als moderator. De groepen zouden 2 vragen of thema's onder elkaar bespreken en in 't kort op papier zetten om nadien in volle vergadering de belangrijkste punten te behandelen.
Bij de opening van de vergadering hielden we eerst een stil moment van bezinning. Daarna werd door de secretaris Hugo meegedeeld dat onze spreker ziek was en niet zou kunnen komen. Vervolgens werd het ontslag van onze interdiocesane voorzitter Ludo aangekondigd, die na 5 jaar trouwe inzet in moeilijke omstandigheden, zijn functie wenste neerleggen. We wensten hem het allerbeste. Als dank voor zijn enthousiaste inbreng werd een boekenbon overhandigd. De voorzitter dankte iedereen en zei dat hij als gewoon lid zijn beste beentje zou blijven inzetten. Hij kondigde dan ook zijn opvolger aan. Het is dit maal een vrouw: Mia Verbanck, die met grote overgave de taak op zich nam en beloofde om met alle kringen ook persoonlijk kennis te maken.
Hierna werd het boven vermelde alternatief uiteengezet en de te bespreken vragen meegedeeld. Het eerste thema was: Het is een kunst op een goede manier ouder te worden (Anselm Grün). Hoe vult u dit in?
Het twee onderwerp: Spiritualiteit is open zijn op wat groter is dan jezelf. Zorgen dat er adem is in je leven. (Francine Carrillo) Wat is Adem-Tocht voor u?
Wat toen volgde was enorm boeiend en verrassend. Iedereen kwam aan het woord en met volle overgave werd naar nieuwe ideeën gezocht. Het resultaat mocht er zijn. Niemand was een passieve toehoorder en iedereen voelde dat er een samenhorigheid ontstond wat we voordien zelden zo intens mochten ervaren in zo'n grote groep.
De dag werd afgesloten met een eucharistieviering waarin we de Heer dankten voor Zijn Geest en aanwezigheid onder ons.
Hugo Van Aken
Bezinningsdag 2011
Op 8 november hield Adem-Tocht een bezinningsdag in Ter Dennen te Westmalle. Voor een publiek van 80 leden gaf Eddy Van Waelderen een lezing over Het Leven als Pelgrimstocht. Hij verwees naar Abraham als prototype van de pelgrim die de roep van Die Ene volgde. Zoals bij iedere mens verliep die tocht niet altijd over rozen, maar zijn sterk geloof leidde hem ertoe de aartsvader van een volk te worden, waaraan De Ene het Beloofde Land zou geven.
Op een klare, soms humorvolle, en zeer goed gedocumenteerde wijze overliep hij het mensenleven in al zijn schakeringen, bochten en kronkels, met vallen en opstaan, om als een ander mens terug te keren. Een ander mens die een beter inzicht heeft verworven over zichzelf, om dan als een beter mens zichzelf los te laten en naar de anderen toe te gaan.
Na deze boeiende uiteenzetting ging onze spreker voor in de Eucharistieviering, waarin iedere aanwezige nog meer de oproep van Die Ene besefte: Wandel voor mijn Aanschijn (Gen. 17,1).
Met nieuwe wijsheid keerden allen terug naar huis om als pelgrim vol goede moed weer verder te trekken.
Bezinningsdag 2009
Onze jaarlijkse bezinningsdag op 10 november in Westmalle was een succes. Het kon niet anders als de spreker Wilfried Rossel, pater oblaat, het boek Job navertelt in beeldrijke taal en met handen en voeten.
We maakten kennis met twee samengevoegde verhalen over Job .
In het eerste verhaal krijgt de satan Job met alle rampen van de wereld niet kapot. Job blijft het hoofd buigen voor de ‘onuitsprekelijke'. Hij aanvaardt rampen zowel als voorspoed. Is dit geen sprookje ? Zoveel lijden brengt toch elke mens in de war. Dit doet je twijfelen aan je ‘godsbeeld'. Zo kan God niet zijn. Hij beproeft zijn beste vrienden niet.
In het tweede verhaal begint Job zijn god en zijn eigen leven te vervloeken. Hij daagt God uit te antwoorden op zijn verwijten. Maar God zwijgt. Job stelt voor om in een put te kruipen en te wachten tot die god hem komt opzoeken. Maar God komt niet. Zijn godsbeeld wankelt. Als God zijn mensen zo beproeft en onderdrukt dan is Hij niet helig, niet menslievend, niet rechtvaardig.
En dan doet Job een gewetensonderzoek. Job zag zichzelf als het centrum van de schepping. God opent zijn ogen voor heel de kosmos, voor alle mensen en dieren rondom hem. En dan komt het nieuwe Godsbeeld : God is met de mensen tegen alle kwaad en onrecht. God IS ER voor ons.
Reeds tijdens het verhaal koppelde Rossel de gebeurtenissen aan ons eigen leven. We lachten en waren ontroerd. Ons Godsbeeld werd bijgesteld, juist gezet. God IS ER voor ons ook in de hardste momenten. Heb vertrouwen. Er komt verlossing.
Dankjewel, pater Rossel, voor deze unieke bezinningsdag.
Namens de honderd aanwezigen (B.Cl)
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.