Adriaan Janus Claessens werd tot priester gewijd in 1958. Hij werd eerst onderpastoor in Schoten, wijk Bloemendaal. In 1963 kwam hij naar Wilrijk als onderpastoor in Sint-Jan-Vianney en vond al snel aansluiting bij de arbeiderswijk Fortje. Hij werd al snel een vertrouwenspersoon in de wijkwerking van pater Bellens en droeg er geregeld de mis op. Gezinnen herinneren zich dat die vieringen nooit saai waren: Janus vertelde vanuit het gewone leven en bracht de boodschap van Jezus op een manier die iedereen aansprak.
Janus wist het hart van de gewone mensen te raken en stelde zich helemaal ten dienste van hun noden. Die eenvoudige omgang met mensen dankte hij aan zijn afkomst. Geboren in een boerengezin in Essen, vertrouwd met de natuur, zal hij zijn verdere leven de kunst verstaan om jong en oud in contact te brengen met het mysterie van de schepping.
De Chirobeweging had in hem de gedroomde proost, die hun activiteiten volgde en mee op kamp ging. Hij maakte ook de bouw van nieuwe Chirolokalen mogelijk aan het Valkenveld. Ook vanuit de plaatselijke catechese vond hij boeiende activiteiten om met jongeren op stap te gaan. Hij was voor de jeugd een vriend, een tochtgenoot. Tegelijk kon hij op elke plek in de natuur spontaan een viering aanbrengen, waar het evangelie ter sprake kwam. Het was nooit geforceerd. Het vloeide als het ware voort uit zijn omgaan met de jongeren. Hij lag ook aan de basis van ‘De Vlinder’ waar doven en slechthorenden worden opgevangen.
Toen de oude kerk van Sint-Jan-Vianney haar tijd had gehad en men plannen maakte voor een nieuwe kerk – de eerste steenlegging was in 1967 en ze kreeg haar voltooiing in 1969 – ijverde hij samen met zijn collega's Verbist en later Jacobs om de eerst geplande hoge toren en koepel af te voeren en om het altaar binnen de kerk zo te plaatsen dat mensen er van overal rond konden zitten.
In 1986 verliet hij de parochie om aalmoezenier te worden in de gevangenis aan de Begijnenstraat in Antwerpen. Ook daar wist hij het hart van velen te raken. Na zijn pensioen in 1998 keerde hij terug naar Wilrijk om er als priester ten dienste te staan, in zijn vertrouwde kerk, maar ook in naburige parochies van Wilrijk. Janus vond altijd wel even tijd in zijn agenda voor een doop, een huwelijk, een uitvaart. Ook in de parochiale school De Ark liep hij geregeld binnen en ging hij voor in vele vieringen.
Na een revalidatie in Hoge Beuken genoot hij van eenvoudige dingen in Heydehof in Hoboken, waar hij op 31 december 2019 overleed.
Jan De Roeck