De meeste Romeinen die je aan het werk ziet in de horeca en in de winkels in het centrum van Rome wonen hier of in een soortgelijke voorstedelijke wijk. Ondanks dat mensen hard werken, soms wel twee of drie jobs, is het moeilijk om rond te komen. Ik heb het getroffen, ik werk al lang als slager en heb een goed loon. Ik doe mijn job heel erg graag. Ik ontmoet de hele buurt hier.
Het leven is hier niet per se slecht, het hangt heel erg van gebouw tot gebouw af waar je woont. Er zijn gebouwen waar mensen elkaar allemaal kennen en samen dingen ondernemen, maar er zijn ook andere. Er zijn problemen hoor, in deze wijk, maar het is maar net hoe je er zelf mee omgaat.
Opnieuw een positief verhaal van een nochtans beruchte wijk. Zoals er problemen zijn in Antwerpen Noord waar je niet van moet wegkijken, zo zijn ze er hier ook. Maar het is niet alleen maar slecht.
Er wonen veel mensen die het beste met elkaar voor hebben. Er is veel solidariteit.
Ik neem de metro terug en stap af bij de halte Piramide. Vandaar ga ik 2 km naar Gazometro, een oude industriële site, een blikvanger van de stad die ook wel ijzeren Colosseum wordt genoemd. Twee jaar geleden was ik er al eens, en toen kwam ik per ongeluk in een geïmproviseerd zigeunerkamp terecht. Ik ben benieuwd of dat kamp er nog is.
De jongen van de bar raadde me af om daarheen te gaan: Als mens vind ik het enorm cool en mooi dat je deze mensen wilt opzoeken, maar als medewerker van dit pension wil ik het je toch afraden. Niet iedereen heeft slechte bedoelingen, de meesten niet, maar ze hebben gewoon geen regels. Die gelden daar niet.
De weg voor Gazometro is erg druk met fietsers, lopers en poserende mensen voor de perfecte instagramfoto. Ik besluit verder te wandelen en snel rechtsomkeer te maken als het grimmig zou worden. Het zigeunerkamp was er echter niet meer. Er waren nog sporen van, maar het was ontruimd. Waar moesten deze mensen nu heen? Waarschijnlijk verder weg uit het centrum gedreven. De levensomstandigheden zijn er wellicht niet op verbeterd.
Nog wat kuierend door het centrum met alle mooie bezienswaardigheden, kijk ik uit naar wat het congres morgen brengt!
~ 20 uur
Hoe een verpauperde stadswijk mooi kan zijn
Saskia Van den Kieboom • Na wat kerken te hebben bezocht, beloofde kaarsjes te hebben aangestoken en wat rondhangen bij de Trevifontein, nam ik vanochtend de metro naar de wijk Tor Pignattara. Volgens een Romeinse kennis de wijk waar de meeste moslims wonen in Rome. Het zou een verpauperde volkswijk moeten zijn. Precies wat ik zoek!
De wijk oogt zoals veel Europese randstedelijke gebieden: veel hoge flatgebouwen. Misschien ligt het aan het mooie weer, maar de wijk oogt zeer vriendelijk. Er is een kleine markt. Straatmuzikanten spelen een deuntje. Hier en daar wandelt iemand in djellaba, maar verder zie ik niets ongewoons.
Ik spreek een jonge vrouw aan. Shulmi, uit Bangladesh, kwam samen met haar man, moeder en dochter 6 jaar geleden naar Rome, op zoek naar een beter leven. Ze wil liever niet op de foto, maar is verder heel open. Hoe is het leven als moslima in Rome, vraag ik? Shulmi antwoordt in vlot Engels. Ze blijkt een rechtendiploma op zak te hebben.
Eigenlijk is het hier heel fijn. Ik voelde me in de stad en ook in deze wijk meteen thuis. Onze Italiaanse buren zijn erg vriendelijk. Jammer is wel dat we zo moeilijk een vergunning krijgen voor de bouw van een moskee. We behelpen ons met een garage als gebedsruimte. Ook merken we wel een verharding, zeker met Matteo Salvini (leider Lega Nord), die een rechtse populistische lijn volgt en alles wat niet Italiaans is viseert.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.