Vandaag
Vasten is een periode waarin gelovigen bewust minderen in allerlei zaken. Christenen eten in deze periode ook minder en soberder. Toch is er een bepaalde eettraditie die in veel Vlaamse plaatsen juist meer aandacht krijgt in deze periode: het solidair maal. De veertigdagentijd is een voorbereiding naar Pasen, waarin we traditioneel bezinnen over onze levenswijze. Daarbij hoort ook aandacht voor wie het moeilijker heeft dan wij. Deze periode is dan ook bij uitstek belangrijk voor allerlei solidariteitsacties. De actie Culinair Solidair, de overkoepelende naam van de solidaire maaltijden, van Broederlijk Delen is daar één van.
Door de aanhoudende coronacrisis konden we niet op bezoek gaan bij een solidaire maaltijd. An Maes, Broederlijk Delen-medewerker voor de vrijwilligers regio West-Vlaanderen, was echter bereid om ons te vertellen over de waarde van deze bijzondere traditie. Ze ziet het als een uitdrukking van verbondenheid en solidariteit, want zo zegt ze:
Delen zit nu éénmaal in ons bloed
An Maes:
De organisatoren van Culinair Solidair verdienen een grote pluim. Tussen alle eetfestijnen door, georganiseerd door tal van clubs, scholen, verenigingen, durven ze de kaart te trekken om solidair samen te tafelen in de wetenschap dat een deel van het geld gaat naar ‘een partnerorganisatie’ in ‘één’ van de 13 landen waar Broederlijk Delen werkzaam is, moedig! En het mag gezegd: deze maaltijden zijn heel divers, maar evenzeer allemaal ongelooflijk verzorgd: van faire maaltijden met lokaal geteelde groenten tot overheerlijke traiteurmaaltijden en Congolese of Senegalese stoofpotjes.
Wie zou willen, kan jaarlijks in de Vasten elke zondagmiddag overheerlijk tafelen in gezelschap van mensen die Broederlijk Delen en/of samen tafelen in een gemoedelijke sfeer.
Hartverwarmend is het. En je moet niet eens van ter plaatse zijn om je er thuis te voelen. Al heel gauw hoor je: "Ah, zoek je nog een plaatsje, zet je maar bij, er is hier nog wel een stoel vrij." Voor je het weet, zit je in verbondenheid te tafelen met onbekenden en ga je het gesprek aan over koetjes en kalfjes of over Broederlijk Delen. Heel vaak vertelt men ook dat het al de 20ste of 30ste keer is dat ze hier naartoe komen, een opsteker van formaat. En zeg nu zelf, eten moeten we toch allemaal.
Nu delen centraal staat in de campagne, merkten we dit ook tijdens de eerste Culinair Solidairs van de campagne. Nu eens werd gevraagd zelf een aperitiefhapje of dessertje mee te nemen om op voorhand of nadien te delen met de andere aanwezigen. Dan weer zagen we een promobord voor een lokale deelactie zoals een Repaircafé aan de ingang staan. Heel vaak, maar uiteindelijk gebeurde dit ook al voor deze campagne, delen organisatoren de resten nadien met elkaar of met een voedselbedelingsorganisatie.
Delen zit nu éénmaal in ons bloed.
En zonder erbij stil te staan delen al onze organisatoren van Culinair Solidairs hoe dan ook al hun tijd, hun energie, hun ervaring, hun kookkunsten, hun commercieel talent en hun engagement voor Broederlijk Delen.
En wat met zij die het wat soberder aanpakken? Zij keren terug naar de oorspronkelijke betekenis van vasten en gaan heel vaak op woensdagavond of vrijdagmiddag samen tafelen met een grote portie inhoudelijke input en een kleine portie eten (een boterham met kaas, een eitje, wat soep). Helemaal anders, maar minstens even waardevol en ook daar is Broederlijk Delen nog steeds grote fan van.