Majd Khalifeh • Het was leuk om ook wat diversiteit aan te treffen bij het publiek. Er waren leerkrachten katholieke godsdienst, maar ook leerkrachten zedenleer en islam.
Het is belangrijk om als leerkracht geïnformeerd te zijn over je leerlingen. Zeker over leerlingen die net in het land zijn aangekomen. Je moet weten welk soort onderwijs ze al ontvingen in het land van afkomst, om de aandachtspunten bij ieder kind beter te kunnen inschatten. Dat vraagt wat onderzoek over de rol van religie en politiek in dat land. In welke mate heeft het kind gezonde en objectieve informatie gekregen over zijn eigen godsdienst (vaak de islam) en over andere geloofsovertuigingen.
Diversiteit in de klas vraagt van leerlingen en hun leerkracht een inspanning om over elkaars cultuur en geloofsovertuigingen te leren.
Als journalist weet ik hoe belangrijk het is om zo diverse informatiebronnen te raadplegen. Dat is ook zo voor leerlingen en leerkrachten. Tijdens de nabespreking kwam bijvoorbeeld de hoofddoekkwestie aan bod. Een leerkracht islam beweerde dat ‘de vrouw volgens de islam zich moet bedekken, punt.’ Daarop kwam weinig reactie van de andere leerkrachten. Mijn vraag is dan: Klopt dat wel? Is dat zo afgesproken bij alle islamitische stromingen? Spreekt die leerkracht vanuit een koranvers of fatwa? Hoe komt het dat ze zo zeker is? Wat met de miljoenen moslima's die niet kiezen voor de hoofddoek? Hoe kunnen we die onderwerpen kritisch benaderen in de klas?
Wat hebben de leerkrachten geleerd?
Na de getuigenis van Majd Khalifeh gingen de leerkrachten aan de slag in verschillende werkwinkels. Wat is hen bijgebleven?
Nicole, godsdienstleerkracht Diksmuide en Westende • De getuigenis van Majd Khalifeh maakte veel indruk. Wat betekent identiteit voor een vluchteling? Wat voor ons vanzelfsprekend is, zoals een identiteitskaart hebben, is dat voor veel mensen niet. Ik heb ook onthouden dat hij in Vlaanderen aangesproken wordt op zijn moslim-zijn, terwijl dat voordien in zijn identiteit geen rol speelde. Blijkbaar is dat voor ons belangrijk.
Dat herinnert me eraan dat dé moslim niet bestaat, zoals dé katholiek niet bestaat. Er zijn er die elke week naar de mis gaan en anderen niet.
Jan Devrieze, docent hogeschool Vives Brugge • Onze studenten zijn over het algemeen wit en geseculariseerd. Diversiteit is voor hen een kans om het levensbeschouwelijke opnieuw te ontdekken. Ze zijn zich wel bewust van hun christelijke roots, maar die zijn weinig gekend. De getuigenis van Majd Khalifeh confronteerde me met de grote diversiteit aan mensen die naar hier komen. Khalifeh is iemand met veel kwaliteiten, iemand die het gemaakt heeft. Maar daar staan de migranten tegenover die bijvoorbeeld wonen in de arme buurten van Oostende.
Kansarmen herinneren me eraan dat we drempels laag moeten houden: financieel, in de taal die we gebruiken, door hen zichzelf te laten zijn.
Wat ik mijn studenten wil meegeven is dat je je eigenheid niet verliest door open te zijn en een ander een plaats te geven. Als je de ander leert kennen, ontdek je ook het gemeenschappelijke, zoals de liefde tussen ouders en kinderen.
Hilde, godsdienstleerkracht Waregem • De getuigenis van Majd Khalifeh was een goede reminder om weer met een open blik te kijken naar de multiculturele samenleving. Ik probeer kinderen warm te maken voor verschillen en hen respect bij te brengen voor elkaar.
Als ik leerlingen met een andere religie in de klas laat getuigen, is dat voor veel kinderen een openbaring.
Wat ze thuis te horen krijgen is soms eenzijdig. Als we echt in dialoog gaan, kunnen we diversiteit zien als geschenk en verrijking. De samenleving verandert zo snel dat we nood hebben aan studiedagen zoals deze. Iedereen zou er deugd van hebben.
Geïnteresseerd?
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.