IJD Brugge vroeg Walter Ceyssens sj. om een aantal tips aan te reiken voor een pastoraal gesprek, geloofsgesprek of bij geestelijke begeleiding.
Jezuïet Walter Ceyssens heeft heel wat ervaring met geloofsgesprekken en geestelijke begeleiding. Enerzijds vanuit de begeleiding van de seminaristen als geestelijk directeur van het Johannes XXIII-seminarie, anderzijds vanuit de vele gesprekken tijdens de ignatiaanse trajecten voor jongvolwassenen. Hij ging dan ook graag in op de vraag van IJD hoe je het best geloofsgesprekken voert met jongeren. Doorheen de avond gaf hij heel wat voorbeelden, en illustreerde hij de inhoud via een aantal casussen, die de deelnemers konden bespreken in kleine groepjes.
Het verloop van een pastoraal gesprek
Je moet je zeker realiseren dat je heilige grond betreedt. Een persoon stelt zich open en kwetsbaar op en komt naar jou met een vraag, een situatie, een probleem. Op dat moment is het belangrijk om het verhaal helemaal te ontvangen en onbevangen te luisteren. Het draait om de persoon die naar je toekomt, je wil de persoon die voor je zit sterker maken doorheen het gesprek. Je gaat op zoek naar innerlijke bewegingen, wat er gebeurt in de diepere, affectieve of spirituele laag onder de woorden, de gebeurtenissen. Geheel volgens de ignatiaanse spiritualiteit kan je twee bewegingen vinden in die diepere laag:
De vertroosting, iets wat energie geeft, wat je rust en vrede geeft, een moment van ontroering of bekering.
De troosteloosheid, iets wat je gespannen of droef maakt, wat je zinloos lijkt of je doet vluchten in oppervlakkigheden.
Daar kan je als begeleider mee aan de slag, je wil de persoon doorheen het gesprek helpen om de positieve bewegingen te versterken en de negatieve bewegingen een plaats te geven en/of er vrij van te worden. Je geeft als het ware wat wijsheid terug doorheen het gesprek waar de persoon verder mee aan de slag kan en nieuwe inzichten kan verwerven.
