De tentoonstelling over Michel Ciry in het Grootseminarie Ten Duinen in Brugge is, door de coronacrisis, voorlopig gesloten. Toch kunnen we kennismaken met de kunst en de boodschap van Ciry door iemand die dicht bij hem stond tijdens zijn leven.
Dit artikel is eerst verschenen in Kerk·in·zicht, het bisdomblad van het bisdom Brugge, in mei. Onderaan het artikel kan je een proefexemplaar aanvragen als je een abonnement overweegt.
Marc, waar komt jouw interesse in kunst vandaan?
M. Roseeuw • Mijn vader schilderde, fotografeerde en filmde. Hij won het amateurfestival van Cannes in 1963 met een kortfilm over ‘Kerkhofblommen’ van Guido Gezelle. Hij nam zijn gezin mee naar tentoonstellingen en wist (als onderwijzer) ook uitleg te geven. Beeld vraagt woord en dat kon hij heel goed.
Later kreeg ik, net als mijn leraar esthetica, tranen in de ogen toen ik we in de klas in het kleinseminarie van Roeselare luisterden naar ‘Freude, schöner Götterfuncken…’ uit de 9de symfonie van Beethoven. In het grootseminarie van Brugge werden mijn smaakpapillen gestreeld met schoonheid, zowel in dat harmonieuze gebouw als in de cursus christelijke iconografie van Wilfried Dumon. Voor mijn tv-werk was ik dikwijls op zoek naar kunstenaars die aan volgende criteria voldoen:
- Topkwaliteit, m.a.w. kunstenaars die echte vakmensen zijn.
- Kunst die de Blijde Boodschap in beeld brengt en die niet-narcistisch aanbiedt.
- Kunst die toegankelijk is, zowel voor kinderen als hoogopgeleiden.
Ik had de faciliteiten om de hele wereld af te reizen op zoek naar dergelijke kunst en heb daarbij in totaal een tiental kunstenaars ontmoet dat aan mijn criteria voldeed. Michel Ciry is er één van. Kunstenaars hebben het genie om de Blijde Boodschap origineel aan te voelen en ze hebben de gave om die boodschap naar beeld te kunnen vertalen. Als tv-maker van christelijke programma’s had ik dezelfde opdracht: een Blijde Boodschap vertalen in klanken en suggestieve beelden.
(Lees verder onder de biografie)
Wie is Marc Roseeuw? |
Marc Roseeuw (°1944), priester van het bisdom Brugge, studeerde theologie en communicatiewetenschappen aan de KU Leuven. Hij startte een onderwijsloopbaan, eerst twee jaar in het college van Oostende en dan negen jaar in het kleinseminarie van Roeselare.
Vervolgens was hij 31 jaar regisseur en tv-realisator voor KTRO-Braambos uitgezonden via Één en Canvas. Hij was ook 16 jaar regisseur van de tv-missen voor VRT en KRO-Nederland.
Nu werkt hij intensief aan een grondige studie over de Duitse beeldhouwer Toni Zenz: een complete catalogus, zijn boodschap en zijn leven.
|
Zie je daarin het werk van God?
M. Roseeuw • Je overvalt me met die vraag!. Laat mij even op adem komen. Mijn spontane reactie is: je moet nu ook niet overal God willen in zien. In deze coronatijd hoor ik mensen zeggen ‘dat is een straf van God’. Ik ben dan kwaad. God is geen straffende rechter, geen automatiek, geen commerçant. Laat God God zijn. Projecteer je eigen verlangens en frustraties niet in God.
Al zoekend naar Bijbelse beeldende kunst heb ik niet meteen het gevoel gehad dat ik daarin ‘door God werd geleid’. Ik deed mijn werk op een gedreven wijze. Toch zit er iets in jouw vraag. Ik ben nu een oude man. Er zijn toch wondere dingen in mijn leven gebeurd, die ik niet kan verklaren. Dat ik tv-programma’s mocht maken, dat is een enorm geschenk. Wie krijgt zulke kansen? Dat ik Ciry, beeldhouwer Toni Zenz, Arcadio Choque, schilder Arcabas, Yoti Sahi, iconenschilders en vele anderen kon en mocht ontmoeten, dat zijn stuk voor stuk cadeaus. Onbewust heb ik enorm veel gekregen. Misschien was ik wel niet fijn aanvoelend genoeg om daarin telkens Gods werk te zien? Op het einde van zijn leven zei Zenz: “Ik ben een schaal. Ik heb alles van boven gekregen en ik mocht het verder geven.” Ik denk dat dit bij mij ook zo is.
(Lees verder onder de afbeeldingen)