"We weten niet wat het is om alles achter te laten: je familie, je huis, alles wat je opgebouwd hebt.
We weten niet wat het is om in angst te leven, om opnieuw te moeten beginnen."
Door met vluchtelingen op weg te gaan kunnen we alleen maar ons enorm respect uitdrukken voor hun moed, hun kracht, hun doorzetting. "Hoe zouden wij het doen moesten we in Syrië terechtkomen," vragen we ons soms af.
De Kerit, een decanale armoedeorganisatie vanuit de Bremstruik in Roeselare, heeft het engagement opgenomen om een tweede Syrische familie op te vangen vanuit de samenwerking met het Community Sponsorship Programma van Caritas International. Gevlucht uit Syrie, terechtgekomen in Jordanie en van daaruit twee jaar opgevangen door Caritas, is die familie in november 2022 aangekomen in ons land. Het gezin, vader, moeder en twee zoontjes van vier en acht jaar hadden heel wat doorstaan en hun grootste wens is een nieuwe toekomst te kunnen opbouwen.
Voordien hadden we via het internet al beperkt contact gehad met hen, maar het is telkens van beide kanten een enorme uitdaging gebleken om dat contact te onderhouden, ook nu het gezin hier is. Wij, als groep vrijwilligers van de Kerit, hebben een buddy uit onze groep aangeduid die hen wegwijs maakt in alle praktische en administratieve zaken. Ze helpen hen met bezoeken aan het stadhuis, de dokter, het OCMW, de school, de sociale kruidenier, het ziekenfonds...
Het gezin moet letterlijk van nul beginnen. Met de administratieve molen die daarbij komt kijken, is dat niet simpel!
Ook alledaagse zaken moeten hun voorgetoond worden: wat moet er bijvoorbeeld in de pmd en wat in de gewone vuilniszak of hoe moeten ze omgaan met euro’s, geld afhalen aan de automaat, de bus nemen, zoeken naar goedkopere producten. Toch staan we verstomd van hoe zij op zo’n korte tijd zich al geïntegreerd hebben. Twee dagen na aankomst mochten de kinderen al naar school en het is ongelooflijk hoe we al in het Nederlands kunnen communiceren met het oudste zoontje.
De ouders willen echt vooruit, ze volgen Nederlandse lessen en hebben ook al de cursus inburgering gevolgd. Momenteel zijn ze op zoek, samen met de buddy, naar een woning, absoluut geen gemakkelijke opdracht. Wanneer men hoort dat het om een Syrische familie gaat, zijn alle woningen plots verhuurd!
We zijn als groep zo fier dat de kleine een uitstekend rapport had, hij had zelfs tien op tien voor begrijpend lezen!
Ook de ouders zoeken contact met andere ouders aan de schoolpoort en ze zijn ontzettend dankbaar voor hetgeen de groep voor hen doet. En het mag gezegd: door hun vriendelijkheid krijgen ze heel wat warmte terug van de Roeselaarse bevolking. Ze zijn enorm tevreden dat ze niet meer die angst moeten beleven, dat hun kinderen eens zonder angst kunnen buiten spelen, dat ze de kans krijgen om beetje bij beetje opnieuw hun leven op te bouwen, dat ze zoveel mensen rond zich hebben die bekommerd om hen zijn en op wie ze beroep kunnen doen.
En wij, als organisatie, als Kerit, hebben er zo’n deugd van wanneer we hen gelukkig zien, wanneer ze zelf initiatieven nemen, wanneer we ervaren hoe gemotiveerd ze zijn. We beseffen des te meer hoe dankbaar wij mogen zijn voor de plaats waar onze wieg stond.
