| Wie is Sophie Dursin? |
| Sophie Dursin (51) woont in Wevelgem en komt uit een gezin met vier dochters, van wie ze de oudste is. Ze is ernstig slechtziend, maar haar ouders hebben steeds haar integratie in het gewone leven gestimuleerd. Ze volgde onderwijs in RHIZO OLV Vlaanderen in Kortrijk en behaalde nadien het diploma van maatschappelijk assistent. Ze is administratief maatschappelijk werker in Spermalie, een instelling voor personen met een beperking. |
Als kind las ik alle Bijbels van A tot Z, ik speelde al eens de mis na en op school vond ik de kapel boeiender dan de speelplaats. Ik wist dus al lang dat God een heel belangrijke plaats in mijn leven innam.
In welke vorm ik mijn leven wou verdergaan in teken van Hem bleef echter lang onduidelijk: een slotklooster of toch iets anders?
Ik bekeek vaak de webpagina over roepingen, tot ik in 2015 ontdekte dat er zoiets bestond als het Godgewijde Leven. Dat was waarnaar ik op zoek was!
Vanaf 2007 volgde ik de volledige cursus gregoriaans in de oude Abdij van Drongen, een jarenlange droom die een belangrijke rol speelde in de heropleving van mijn geloof. In 2011 bekeek ik een televisie-uitzending over christelijke meditatie over de groep in Waasmunster. Ik was er zo door aangegrepen dat ik in de buurt van mijn woonplaats een groep zocht en mij aansloot. Sindsdien heeft de christelijke meditatie me nooit meer losgelaten. Ik lees veel geestelijke literatuur om mijn geloofsleven te versterken en neem deel aan de vorming, nachtwake en psalmwake van de Laura van abt Poimen, opgericht door broeder Benoît Standaert.
Puur uit interesse volgde ik de Theologische Academie. De examens legde ik niet af, aangezien educatief verlof net was afgeschaft voor deze opleiding. Een combinatie van de studie en mijn werk was niet haalbaar. Aangezien ook mijn ouders de cursus volgden, kunnen we over de inhoud van gedachten wisselen en onze geloofsbeleving verrijken. Zonet rondden we ook de vijfjarige opleiding Leerhuis Kerkvaders af.
Heilige Geest geeft richting aan mijn leven
Mijn keuze voor het Godgewijde Leven kwam voor mijn ouders dus zeker niet als een verrassing. Ook mijn vrienden en kennissen reageerden positief, al kenden ze deze roeping niet. Als godgewijde leef je in de wereld en oefen je een beroep uit. Eucharistie, het dagelijks getijdengebed, geestelijke begeleiding en het boetesacrament spelen een belangrijke rol. Ofwel neem je deel aan het parochieleven door bijvoorbeeld vrijwilligerswerk ofwel sluit je nauw aan bij een abdijgemeenschap. Ik koos voor het laatste, aangezien een contemplatieve houding de basis van mijn leven vormt.
Dat is het mooie aan het Godgewijde Leven: ieder kan volgens eigen charisma kleur geven aan haar leven.
Als godgewijde wil ik voorleven wat echt telt: Gods liefde kan zich enkel weerspiegelen in relaties tussen mensen. In onze consumptiegerichte maatschappij dreigt het mens-zijn steeds meer verdrongen te worden. Waarden worden uit de christelijke context gehaald, hun betekenis verschraalt en wordt verkeerd begrepen.
Ik wil waarden als eenvoud, aandacht, liefde, geduld, zuiverheid, trouw... voorleven.
Een goed gefundeerd gebedsleven is daarvoor essentieel. Een luisterende houding kunnen aannemen is in die zin ook heel belangrijk, zeker als je te maken krijgt met mensen die door het leven pijnlijk worden getroffen en zoeken om gehoord te worden. Dat sluit ook aan bij de Benedictijnse levensregel die ik probeer na te volgen.
Godgewijde vrouwen leven onder de bescherming van en toewijding aan Maria. De werking van de Heilige Geest mag echter niet onderschat worden: Hij inspireert en geeft richting. Mijn keuze om op pinkstermaandag de maagdenwijding te ontvangen is dus geen toeval. Ik word gestuwd om deze weg van het Godgewijde Leven te bewandelen, het is geen ‘eigen’ keuze meer.
Leven alsof God er niet is, kan niet meer.
Sophie Dursin ontvangt de maagdenwijding op maandag 29 mei om 15 uur in de Sint-Salvatorskathedraal in Brugge.
|
Hoe ziet het voorbereidingstraject van het Godgewijde Leven eruit?
|
|
In de voorbereiding naar de toewijding onderscheiden we vier fases. In een eerste fase wordt er met de geïnteresseerde kennis gemaakt en is er een onderscheiding met het oog op de aanvaarding voor de eigenlijke voorbereiding. De tweede fase, de propedeuse, duurt minstens één jaar. Tijdens deze periode raakt de aspirant vertrouwd met de wezenlijke aspecten van de levensvorm. Vervolgens volgt de basisvorming gedurende twee tot drie jaar. De kandidaat verdiept haar spirituele dimensie en leert de specifieke elementen kennen die uit de toewijding in de Ordo Virginum voortvloeien. De vormingsverantwoordelijke biedt een traject van studie en reflectie aan en de kandidaat leert om de eucharistie, het getijdengebed, het verzoeningssacrament een centrale plaats in haar leven te geven. Op het einde van deze fase beslist de bisschop of hij de kandidaat toelaat tot de maagdenwijding. Hierna volgt de directe voorbereiding op de maagdenwijding.
Na de maagdenwijding is het belangrijk dat een godgewijde vrouw zich blijvend blijft vormen. Daartoe worden er (inter)diocesane ontmoetingen binnen de Ordo Virginum georganiseerd en sluit de godgewijde vrouw bij andere vormingsinitiatieven aan. |
