Beste vrienden,
Ik wil beginnen met mijn grote dankbaarheid uit te drukken omwille van de heel zichtbare – en hoorbare – aanwezigheid van de vele jongeren op mijn bisschopswijding. Dat was voor mij een van de mooiste geschenken. Jullie enthousiast antwoord op het appel dat ik tot jongeren gericht had, was meteen een teken van hoop. Het was meer dan een positieve reactie op een algemene uitnodiging, tot iedereen gericht. Het was duidelijk “er-zijn”, zichtbaar en als groep. Daarom wou ik de nodige plaats voor jongeren reserveren. Het is ook jullie kathedraal. Met een toren die – zoals jongeren doen – in de verte kijkt.
Waarom zie ik hun aanwezigheid als een teken van hoop? Omdat jongeren de toekomst zijn!
Daarom verdienden ze een ereplaats. Ook hier kan mijn bisschopsleuze inspireren. “In de vreugde van de Geest”, dat is meer dan een vrome wens. De Geest is eigenlijk een wervelwind. Hij is één en al dynamiek en beweging. Hij maakt altijd weer nieuwe toekomst mogelijk. Hij is het principe van de hoop en dat maakt vreugdevol. Beweging en hoop, dat hebben we vandaag zo broodnodig. En als er hoop is op plaatsen of tijden waar men niet meer durft geloven in toekomst – veel mensen beleven dat vandaag – dan is die hoop een authentiek teken van verrijzenis, een overtuigend getuigenis, omdat het dan van verder komt dan onszelf. Het is ons gegeven vanwege Hem die ons leven en onze verrijzenis is.
Ik ken al wat jongeren door OJP (Orval Jeunes en Prière) en jongvolwassenen via Gezinvolgeloven, in juli en augustus. Ik heb die initiatieven jaren lang mogen lanceren of stimuleren. Niet te verwonderen wellicht dat ik nu in het seminariehuis verblijf. Ik had immers een goede herinnering bewaard aan donderdagavonden die ik daar vroeger had kunnen meemaken, zonder te weten dat ik ooit in Gent bisschop zou worden. Die eucharistievieringen nemen we opnieuw op van zodra we kunnen.
Ja, als we uit ‘ons kot’ mogen komen, wil ik zo vlug mogelijk vele jongeren ontmoeten in diverse contexten en naar jullie luisteren.
Ik wil op het spoor komen wat christen zijn voor jullie betekent in het dagelijkse leven. Hoe kunnen we jullie helpen om de Schrift te lezen? Waar liggen jullie moeilijkheden? Hoe kunnen jullie geloof betrekken bij jullie levenskeuzes? Automatisch komt daarbij: wat maakt het jullie vandaag moeilijk om voluit te leven en om te geloven? … Ik kijk uit naar die gesprekken. Ik heb nog zoveel van jullie te leren… Jullie handgeklap op de wijding heb ik verstaan als het akkoord dat ik naar jullie toe mag komen. Vooral na die lange en noodgedwongen coronapauze doe ik dat graag.
Ik ben ongeduldig om samen een stuk weg af te leggen… met het ongeduld van de jeugd!
+ Bisschop Lode