Een kennismaking met de man achter het 'Dagelijks Bijbelcitaat', gepubliceerd in Kerkplein (2021/4).
Paus Franciscus heeft de derde zondag door het jaar uitgeroepen tot de ‘Zondag van het Woord van God'. In 2022 valt deze ‘Bijbelzondag’ op 23 januari. De dag wil de viering, bezinning en studie van de Heilige Schrift bevorderen. Kerkplein legde het oor te luisteren bij Kris De Vleeschouwer die met zijn initiatief Dagelijks Bijbelcitaat bijdraagt om de onuitputtelijke rijkdom van de Bijbel te herontdekken.
Hoe is het initiatief van het Dagelijks Bijbelcitaat ontstaan ?
Het was de zomer van 2003. Met enkele jongeren kwamen wij wekelijks samen rond teksten uit de Bijbel. We luisterden naar het Woord en legden het al pratend op ons dagelijks leven en sloten af met tien minuten gebed. Het was een klein groepje, zes mensen, maar we kwamen trouw iedere vrijdagavond bij elkaar. Er was het verlangen om dagelijks iets uit de Bijbel te lezen maar om diverse redenen kwam men daar niet toe. Ik stelde voor om via e-mail dagelijks een Bijbelcitaat naar iedereen te sturen, hetgeen erg op prijs werd gesteld. En de trein was vertrokken.
Ik voelde dat aan als zinvol, en koppelde er al snel een website aan waar het Woord uit de Schrift centraal moest staan. Op de website vind je vandaag het ‘Bijbelcitaat van de dag’, de ‘Schriftlezingen van de dag’ volgens de katholieke liturgische kalender en een dagelijkse leestip: een opbouwend geluid uit Kerk of samenleving.
Inmiddels is de mailinglist uitgegroeid tot zo’n 4.200 adressen. Het gaat niet om het getal, maar ik ben wel blij en dankbaar dat het werkt en dat het Woord zo ingang vindt bij velen. Welke pastoor bereikt er anno 2021 dagelijks meer dan vierduizend mensen in zijn kerk?
Wie zijn de mensen die je bereikt ?
Aan de mails die ik krijg, merk ik dat het een zeer uiteenlopend publiek is. Wat ze gemeenschappelijk hebben is een zekere dorst naar het Woord. Er zijn zeer trouwe kerkgangers bij, maar evengoed niet-praktiserenden. Er zijn zowel priesters en religieuzen als vaders en moeders en alleenstaanden. Er zijn zoekenden en twijfelaars. Je vindt er poetsvrouwen, directies, bedrijfsmensen en politici.
Wat er met het citaat gebeurt, weet ik niet. Onlangs hoorde ik dat men het dagelijks afdrukt en achteraan in de kerk legt. Iemand anders liet me weten dat ze het Bijbelcitaat iedere voormiddag in een tiental exemplaren bij een Mariagrotje legt die ’s avonds altijd weg zijn. Een directrice van een groot college mailde me dat haar eerste werk erin bestaat het citaat af te drukken om het in het leraarslokaal te hangen. Een oudere man liet me weten dat hij en zijn vrouw het iedere avond bemediteren bij de kachel. Ik weet dus niet wat er allemaal met het Bijbelcitaat gebeurt, daar lig ik ook niet echt wakker van.
Ik voel me de boer die zaait en dan gaat slapen.
Vanwaar komt jouw liefde voor het Woord?
Vroeger las ik de Schrift als een interessant gegeven, een leidraad om een gelukkig mens te worden en anderen gelukkig te maken. Door de jaren ben ik het Woord anders gaan lezen, als een Godsontmoeting.
In het woord van de Schrift komt Christus zelf tot ons, deelt Hij zich mee, raakt Hij ons aan.
In het woord van de Schrift stelt Hij ons in staat deelgenoot te worden van zijn liefde voor de mensheid. Ik zeg niet dat ik daaraan beantwoord, maar het zet me wel aan op een bepaalde manier het Woord te ontvangen en te beleven. Heel mooi aan het Woord vind ik ook dat het ons tot gemeenschap maakt. Overal ter wereld wordt de Schrift gelezen en dat geeft verbondenheid. Zelf noem ik dit graag het mystieke Lichaam van Christus, dat – hoe katholiek ik zelf ook ben – veel verder reikt dan de rooms-katholieke Kerk
Op je site is er ook dagelijks een korte overweging te vinden?
Inderdaad. De bedoeling is om via een eenvoudige overweging de lezer te helpen het Woord om te zetten in het dagelijks leven. Ik noem die rubriek dan ook ‘Van Woord naar leven’. Het zijn eerder korte mijmeringen, vanuit een zin of een woord uit één van de lezingen, met aandacht voor de mystieke dimensie van ons geloofsleven. Dat laatste is geen toevalligheid maar een bewuste keuze. We mogen, naar mijn mening, het Woord niet herleiden tot alleen maar een moreel houvast. In het woord van de Schrift mogen we Christus ontmoeten die met ons, door ons en in ons tot leven wilt komen. Hij leidt ons binnen in zijn jawoord tot de Vader, opdat we vanuit Hem Gods goedheid zouden belichamen in ons dagelijks leven, met de mensen die ons gegeven zijn, in de situatie waarin we leven. Gewoonlijk schrijf ik de overweging zelf. Voor mij is dat schrijven gebed, waarin ik naast de worsteling ook veel vreugde ervaar.
Naast de worsteling ?
Ja, het is niet omdat je dagelijks naar 4.000 mensen een mail stuurt met een Bijbelcitaat dat je innerlijk niet worstelt. De tijd dat het allemaal ‘alleluia’ was in mijn hart is lang geleden. Dikwijls is het een dorre bedoening, met veel leegte en dorst. Maar door de jaren leer ik dat aanwezig blijven in de dorheid een zekere volheid kan worden. Hij is er, jij bent er.
Dat je Hem wel of niet ervaart of voelt, is van minder belang.
Hij is aanwezig, en dat volstaat. Dat is vruchtbaar en opvoedend, ook bij dorheid.
De trouw van God aan de mens, ondanks zijn halsstarrigheid. God laat de mens nooit los, Hij schrijft nooit iemand af. In zijn barmhartigheid is Hij altijd opnieuw bereid de mens te ontvangen, op te tillen, op te nemen in zichzelf. Dat is toch prachtig. Dat is Blijde Boodschap. Dat is voor mij het hart van de Schrift. Vanuit dat blije gebeuren mogen we ons persoonlijk en als gemeenschap gezonden weten om op onze beurt Gods goedheid te belichamen naar elkaar, naar allen.
Waar blijf je dag na dag de inspiratie (en de tijd?) vandaan halen om dit te doen?
Ik werk voltijds als pastoraal medewerker in twee woonzorgcentra en thuis lopen er vier kleine spruiten rond; de vijfde, ‘ons prinses’, begint te kruipen. De combinatie gezin-werk maakt dat ik me niet verveel. Hetzelfde geldt voor mijn vrouw. Maar gelukkig hou ik van vroeg opstaan. Tussen 4.30u. en 5.00u. word ik gewoonlijk wakker. Na mijn ochtendgebed wijd ik me aan het voorbereiden van de site voor de volgende dag. Mijn geest is dan nog fris en ik merk dat dit een goede tijd is om een overweging te schrijven. Als vrouw en kinderen opstaan, is gewoonlijk het werk voor de site behoorlijk opgeschoten. Als ’s avonds de rust en de stilte weerkeert in huis maak ik het verder af. Ik mag me gelukkig prijzen dat mijn vrouw mij de tijd gunt aan de site te werken. Zo’n echtgenote is een ware zegen.
Mijn inspiratie vind ik op vier domeinen. Ten eerste is het gewoon ‘ingebakken’ in ons geloof. Als kerkmens voel ik mij geroepen missionair in het leven te staan. In alle bescheidenheid wil ik op dit vlak mijn steentje bijdragen aan het leven van de Kerk. Een tweede inspiratiebron is mijn gebedsleven. Trouw aan het dagelijks gebed is van wezensbelang voor mijn christen-zijn en voor al wat ik doe. Het stille gebed, aanwezig zijn bij de Aanwezige, is me erg dierbaar en een bron van inspiratie voor de site. De derde bron die mij voedt, is het leven zelf: als echtgenoot, als vader, vanuit mijn werk in het woonzorgcentrum. Mooi hoe dit alles op elkaar inwerkt en elkaar bevrucht. De laatste inspiratiebron vind ik in lectuur en studie, al is er daar te weinig tijd voor. Een mens is beperkt in tijd en energie. Dat moeten we aanvaarden.
Kris De Vleeschouwer (56) woont in Bazel, is gehuwd en vader van vijf jonge kinderen. Hij is werkzaam als pastoraal medewerker in twee woonzorgcentra (Huize Vincent in Tielrode en Avondvrede in Gent). Na een turbulente schoolloopbaan is hij op latere leeftijd filosofie gaan studeren op het Centrum voor Kerkelijke Studies in Leuven.
Via de homepage www.bijbelcitaat.be kan je intekenen voor de dagelijkse mailing. Je kan je op elk moment weer afmelden. Vanuit de dagelijkse e-mail kan je doorlinken naar de ‘lezingen van de dag’ met overweging, en de ‘leestip van de dag’.
