Eén jaar geleden... Corona was iets uit China. Al klonk ook hier in Europa al wel een waarschuwende stem.
Niemand die er aan dacht in de volle Sint-Baafskathedraal op die stormachtige zondagnamiddag in februari. Meer dan 600 mensen volgden daarnaast ook nog de viering in de Groenzaal van Sint-Bavo via livestream en velen keken live mee op Kerknet of herbekeken de viering 's anderendaags op de regionale zenders TV Oost en AVS.
Anderhalve week later ging het land op slot. Het werd een vreemd eerste jaar voor ieder van ons en ook voor bisschop Lode.
In zijn brief in het Kerkpleinnummer van maart kijkt hij terug op dat eerste jaar. Zijn bisschopsleuze (die ook zijn abtsleuze was) is daarbij de hoopvolle leidraad: "In de vreugde van de Geest".
Geest of storm?
Beste lezer,
Mag ik even terugblikken op het voorbije jaar? Mijn Gentse avontuur begon op 23 februari. Een dag met veel wind. De Geest was aan het waaien.
Misschien was er ook al een opkomende storm. Op 13 maart was het zover: we gingen in lockdown. Ik heb de verplichte lockdownperiode omgedoopt tot een coronaretraite. Ze viel samen met de veertigdagentijd. De veertigdagentijd hield op met Pasen, de coronacrisis niet. We zitten er nog mee.
Hoe gaan we daarmee om? Hoe doet de bisschop het? Zijn vliegtuig kan maar niet landen. Hij mag niet rondtrekken in zijn bisdom. Veel mensen zijn hem nog steeds onbekend. Op de meeste plaatsen kwam hij niet. Is dit alleen maar hinder? Een kwade duivel aan het werk?
Het beeld van de wind op de dag van mijn wijding helpt me. Geest of storm? De twee!
Als ik de Bijbel lees, dan zie ik dat de stormen een kans zijn voor de Geest. Voor ons zijn ze een gelegenheid de eigen plannen los te laten en te vragen: waar is God?
“Ik ben met u alle dagen, tot aan de voleinding der wereld” (Mt 28, 20). Dat zijn de allerlaatste woorden in het evangelie van Matteüs. En blijven de laatste woorden niet het langst nazinderen? “Alle dagen”. Dus ook vandaag! “Ik ben met u”: Emmanuel, God-met-ons. Dat werd ons al beloofd op de eerste pagina van datzelfde Matteüs-evangelie (Mt 1, 23).
Geloof ik dat? Geloof ik dat God, dat Jezus met ons is in de woestijnstorm? En: “tot aan de voleinding der wereld”. Woorden waar sommigen bang voor zijn. Iets voor onheilsprofeten? Maar voleinding betekent zijn doel bereiken. Vervulling. Onze wereld is op weg naar zijn doel. Werken wij mee? Zien we het doel? Jezus zei: “De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij!” (Mc 1, 15).
Een wereld gaat voorbij. Onze wereld. De enige. Maar Gods liefde blijft. Werken we eraan mee?
Met “kleine goedheid” (Levinas). Maar ook met ingrijpende herstructurering. “We leven niet in een tijd van veranderingen, maar in een verandering der tijden” (paus Franciscus).
Golven kunnen overspoelen. Maar op golven kan je ook surfen. We zitten volop in de uitdaging. Niets is gemakkelijk. Ook surfen vraagt inspanning en houdt risico’s in. Over surfen kan ik eigenlijk niet meespreken. Dat risico neem ik niet. Ik zou het niet overleven. Maar ik kijk graag naar surfers.
Ik weet dat de stormwind geestdrift kan worden. Een mooi beeld: Geest-drift, gedrevenheid door de Geest!
Gedrevenheid door de Geest, dat wens ik je van harte toe voor deze veertigdagentijd!
b. Lode