Op de video-deken-conferentie van 14 mei stond Kerk-zijn in coronatijd centraal. Wat doet dat met ons? Wat zullen we hieruit leren?
De eerlijke en diepgaande tussenkomsten van elke deken, cirkelden rond een aantal thema's. Een synthese en selectie:
Herbronning
We zijn doeners die leven in een snel ritme. Nu was er ook tijd voor herbronning, lectuur, stilte, het herontdekken van de natuur, wat meer huiselijk leven en voor gebed. Het was een gedwongen, maar positieve retraite.
Er was ook meer tijd voor gesprekken en voor dienstbaarheid. Het voelde als een terugkeer naar de essentie van het pastorale werk.
Er was opnieuw tijd voor het getijdengebed dat de dag structureert.
Gemis
We beseffen beter wat we missen: het verlangen naar opnieuw kunnen samenkomen groeit. Het gemis aan pastorale contacten in fysieke nabijheid is groot.
Het psychisch welzijn van vele mensen, waaronder de bewoners in de woonzorgcentra, baart bele zorgen.
Veel mensen verlangen opnieuw naar de mis. Het is een goed moment om ons af te vragen "Wat missen we als we zeggen dat we de mis missen? Wie of wat missen we dan?"
Dienstbaarheid
Veel viel weg in het kerkelijke leven, maar de dienstbaarheid bleef. Op zovele plaatsen werden mooie initiatieven genomen, ook voor mensen in armoede. Op creatieve en originele wijze zocht men aanwezigheid bij de woonzorgcentra en toonde men solidariteit met de zorgverstrekkers.
De zorg voor mensen werd concreet in telefonische contacten, in een boodschappendienst,...
Sacramenten
De kerkelijke uitvaarten in beperkte kring waren doorgaans zeer intens. Dat geldt ook voor de ziekenzalvingen.
Het verplaatsen van de eerste communies en vormsels naar najaar en volgend werkjaar, bracht natuurlijk in eerste instantie ontgoocheling teweeg. Maar het re-organiseren biedt ook de mogelijkheid om een aantal automatismen te herbekijken.
Digitale weg
Over livestreams zijn de meningen verdeeld. Er zijn goede ervaringen. Maar het bracht ook versnipperring. Kerknet zorgde voor een goed aanbod van vieringen tijdens de Goede Week.
De website van de nieuwe parochie en de sociale media zijn goede instrumenten gebleken.
Open kerkgebouwen
Het is belangrijk dat de kerken zijn open gebleven. Mensen konden er komen voor gebed, om een gebedskaart mee te nemen of de homilie van de zondag, om de liturgische sfeer van Goede Week en Pasen te proeven.
Vragen voor de toekomst
Gaan (oudere) mensen niet gemakkelijk afhaken en niet terugkeren naar de zondagsviering?
We vrezen de komende maanden wanneer alles terug opstart, overvraagd te worden.
We mogen niet te snel naar het normale van voor de crisis. Het wordt een tijd om prioriteiten te stellen, om terug te keren naar de essentie.
Deze hele periode doet ons ook de vraag stellen: Wat is de plaats van het geloof in het leven nu? De vraag naar de maatschappelijke relevantie (impact, nut) van de Kerk.
We moeten sterker nadenken over de grote maatschappelijke vragen, over onze manier van leven.
Het digitale heeft definitief zijn intrede gedaan. We zullen goed moeten evalueren: vorm en inhoud, waarvoor is wat geschikt, het blijvende belang van fysieke ontmoetingen, wat met de livestreams?,... Dat vraagt vorming.
Vragen van bisschop Lode bij het gesprek:
Er zijn ook kerken waar heel weinig mensen binnen lopen, zoals bijvoorbeeld in de stad. Hoe kunnen we dat begrijpen?
Wat zoeken mensen in de Kerk? Wanneer en waarvoor zoeken ze contact?
De vorming die digitaal wordt aangeboden, werd goed gevolgd. Betekent dit dat we evolueren naar een meer individualistisch, of positief gesteld: persoonlijk geloof? Wat dan met gemeenschapsvorming? Hoe beide samenhouden?
Waarom zijn er doorgaans positieve ervaringen met de uitvaarten in deze periode? Omdat het intiemer is? Meer tijd voor gesprek? Omdat mensen nu meer nadenken over leven en dood? ...
De bisschop bevestigt de mogelijkheid en de ervaring van herbronning waarnaar hij reeds verwees in zijn pastorale brief op vrijdag 13 maart, bij het afkondigen van de lockdown. Herlees de brief hier
Deze belangrijke ervaringen mogen we niet zomaar opbergen na deze crisis. We moeten er op terug komen en samen zoeken naar perspectieven. Het is te belangrijk voor Kerk en geloof.