De catechumenen die ik zal dopen kunnen dit vannacht op een bijzondere manier ervaren. Hun doopsel is een moment van met Christus sterven en opstaan. Ik kan best Paulus’ woorden aan de Romeinen herhalen: “Weet u niet dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus, gedoopt zijn in zijn dood? We zijn door de doop in zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden.” (Rom 6, 3-4). Gedoopt worden is herboren worden. Het is – zoals Jezus zegt aan Nikodemus – opnieuw geboren worden in water en in Geest (Joh 3, 2-8). Door het doopsel worden we in de Kerk opgenomen om voortaan te leven in navolging van Jezus. We doen het met veel anderen, die voor ons broeders en zusters zijn, zonder onderscheid van ras of geslacht.
Voor onze dopelingen is deze paasnacht een nieuw begin. Ja, we zijn dankbaar voor de stap die onze catechumenen zetten. We hebben ze gedragen in ons gebed. We hebben ze voorbereid, ingeleid. We danken God dat Hij gewerkt heeft in hun leven en dat zij voor ons een aansporing zijn om ons geloof op een authentiekere manier te beleven.
Hoe meer we leven als verrezenen, hoe meer we meewerken aan de komst van Gods Rijk.
Zusters en broeders,
We laten ons vannacht als het ware met de dopelingen onderdompelen in het water. Ik weet wel dat ons doopselritus in zijn hedendaagse vorm tot een minimum herleid is. In plaats van een volledige onderdompeling in een rivier met vloeiend water moeten we ons tevreden stellen met enkele druppels water. Toch blijft het een indrukwekkende gebeurtenis: driemaal ondergedompeld worden om op te stijgen en voortaan te leven in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Oude kleren afleggen om bekleed te worden met een wit gewaad, teken van verrijzenis.
Niet meer buiten de kerk moeten staan, maar volledig opgenomen worden in de christelijke gemeenschap om van daaruit de wereld te dienen, die wereld die nog zo moet gered worden.
(lees verder onder de foto)
