Als antwoord op de oproep van de paus om lokaal een Wereldjongerendag te organiseren, nodigden Kamino en mgr. Hoogmartens Limburgse jongeren uit om samen te komen op de vooravond van het feest van Christus Koning.
We startten de avond met een korte informele kennismaking in de koorommegang van de Sint-Quintinuskathedraal. Fluisterend om het Rozenhoedje van de gemeenschap niet te verstoren, vertelden we elkaar onze namen en kregen we een eerste gespreksmethodiek voorgeschoteld. Het voelde een beetje onwennig, want deze jongeren waren nog geen groep, ze kenden elkaar nog of Kamino (het oude IJD) nog niet. In groepjes van twee of drie kozen we een afbeelding om te vertellen hoe we er “Christus de Koning” in herkenden. Na deze oefeningen stonden onze harten werkelijk open voor de het vieren van de eucharistie.
Lander Bikkembergs was bij deze gelegenheid cantor, en we vierden samen met de gemeenschap van de Sint-Quintinuskathedraal. Van op de koorbanken konden we met de jongeren de viering van erg dichtbij meemaken, en actief deelnemen door een Bijbeltekst en enkele gebeden voor te lezen. De viering, voorgegaan door onze bisschop, voelde hartelijk, warm en enthousiast, gedeeld door allen aanwezig.
Na de viering haastten we ons naar de dekenij, waar XXL-pizza’s op ons wachtten. Zoals we het brood deelden, deelden we nu samen de maaltijd. We genoten van elkaars gezelschap en wie elkaar voor de eerste keer ontmoette nam van de gelegenheid gebruik om voort kennis te maken. Veel tijd kregen we echter niet, we splitsten al snel op in twee gespreksgroepen om het gesprek intiemer en handzamer te maken. Vragen als “Jezus heeft vele namen gekregen… Koning is er maar één van. Maar hoe noem jij hem in je gebed?” en “(Waar) heb jij Hem al ontmoet in je leven?” hielpen ons naar de diepte te gaan. We maakten het ook stil, tijdens een gedeelde brainstorm die uitmondde in een schrijfgesprek omtrent “Het Koninkrijk Gods” en een moment waarin we voor ons zelf de vraag “Welke naam mag God voor jou gebruiken? Welke roeping zit daarin?” konden beantwoorden.
We sloten af met een kort gebed, waarin het Taizérefrein “The Kingdom of God” niet kon ontbreken. Onze harten waren vol, onze mond liep ervan over. Het was een prachtige avond.
Mariet Grouwels
