De vraag naar een gedachtenisviering is door sommige families al gesteld. Anderen zijn misschien nog niet op de hoogte van deze mogelijkheid. In onderstaand overzicht geven wij je tips hoe je alle rouwende families bereikt en hen de mogelijkheid tot een gedachtenisvering in de kerk kan aanbieden.
1. De contactgegevens van de nabestaanden van de mensen die een kerkelijke uitvaart (in intieme kring) of een afscheidsgebed op het kerkhof hadden, zijn ter beschikking in de parochie of pastorale eenheid. Het is aan te raden dat de persoon die de uitvaart geleid heeft op een zo persoonlijk mogelijke manier terug contact opneemt met de familie, vraagt hoe het gaat en de regelingen die mogelijk zijn uitlegt. Het zou mooi zijn dat in dit gesprek ook verwezen wordt naar herinneringen aan het moment van afscheid.
In eerste instantie kunnen de families die expliciet gevraagd hebben naar een gedachtenisviering gecontacteerd worden. De families die er nog niet naar gevraagd hebben, kunnen op een vrijblijvende manier gecontacteerd worden met de vraag of ze een gedachtenisviering of een dankviering wensen. Een belangrijk aandachtspunt in dit gesprek is dat je eerst en vooral luistert naar de families en zo hoort of er nood is aan een gedenkmoment.
2. Er zijn ook heel wat mensen die geen kerkelijke uitvaart hebben gehad om velerlei redenen (niet gelovig, niet weten dat het toch mogelijk was in coronatijd, compromis binnen de familie, een aula bood meer praktische mogelijkheden zoals livestream).
Belangrijk is om te beseffen dat sommige mensen in andere omstandigheden, buiten de coronacrisis, misschien wel voor een kerkelijke uitvaart hadden gekozen.
We mogen deze mensen dus niet de kans ontnemen om toch ook verbonden met de kerkelijke gemeenschap hun geliefde te gedenken. Deze mensen kunnen bereikt worden via de contactgegevens in de overlijdensberichten in de krant of via de condoleringspagina’s van begrafenisondernemers. In alle vrijblijvendheid kan bijvoorbeeld een kaartje gestuurd worden waarin je je medeleven betuigt en in een open en uitnodigende taal de mogelijkheden voorstelt die de kerk aanbiedt en wie men hiervoor kan contacteren. Ook de plaatselijke edities van Kerk&Leven en de website van de pastorale eenheid/federatie kunnen gebruikt worden om deze informatie bekend te maken.
3. De families die een uitgestelde uitvaart met urne wensen, hebben ofwel al contact opgenomen of vernemen deze mogelijkheden via de bovengenoemde kanalen.
4. Waarom geen kerkelijk ondersteuning bieden en aanwezig zijn bij ‘seculiere’ initiatieven, bijvoorbeeld wanneer jouw stad of gemeente een herdenkingsmoment organiseert?
Op deze manier kunnen we tonen dat de kerk er is voor iedereen en dat we aandacht willen hebben voor alle kwetsbare, rouwende mensen.
