Zes Belgische katholieke bisschoppen waren van 18 tot 23 november de gasten van de oecumenische patriarch Bartholomeos I in Constantinopel (Istanbul).
Tijdens zijn bezoek in januari 2015 aan de Bisschoppenconferentie van België nodigde Bartholomeos I, de oecumenische patriarch van Constantinopel, de Belgische bisschoppen voor een tegenbezoek naar Constantinopel (Istanbul) uit.
Van 18 tot 23 november waren aartsbisschop André-Joseph Léonard en de bisschoppen Johan Bonny (Antwerpen), Jozef De Kesel (Brugge), Rémy Vancottem (Namen) en de hulpbisschoppen Jean Kockerols (Brussel) en Jean-Luc Hudsyn (Waals-Brabant) te gast in de wereldstad Istanbul: naar schatting 16 miljoen inwoners op een oppervlakte van 5.343 km². Maakten ook deel uit van de Belgische delegatie: metropoliet Athenagoras, mgr. Simon (van het Russische patriarchaat) en mgr. Marc (Roemeense patriarchaat).
Bron van frustratie
In Istanbul werd uiteraard ook een bezoek gebracht aan de Aya Sophiabasiliek met de gigantische koepel, die vandaag Nationaal Museum is. Op Halki, een van de negen Prinseneilanden voor de kust van Istanbul, in de Zee van Marmara, staat het historisch belangrijke orthodoxe seminarie. Een bron van grote frustratie is en blijft nog altijd de weigering van de Turkse overheid om het seminarie te mogen heropenen. Een bezoek aan de Sint-Salvatorkerk in Chora, met haar fantastische fresco’s en mozaïeken mocht niet ontbreken.
Op weg naar een volwaardige eenheid
De gesprekken tussen de orthodoxe en katholieke delegatie verliepen bijzonder hartelijk. Harde theologische of ecclesiologische discussiepunten lagen dan ook niet ter tafel. Van patriarch Bartholomeos I is zijn vurige verlangen bekend om nieuwe stappen te kunnen zetten in de richting van een volwaardige eenheid met de katholieken. Maar daarin wordt hij lang niet door alle orthodoxe christenen gevolgd. Het oecumenisch patriarchaat is bovendien territoriaal sterk verdeeld, met alle moeilijkheden van dien om overeenstemming te bereiken.De houding van de orthodoxe christenen is vaak nogal dubbel. Enerzijds met respect voor de sterke kanten van het Oude Continent, maar anderzijds wordt Europa er ook gepercipieerd als het Avondland waar het christendom intussen zodanig is verbleekt dat het nog nauwelijks zichtbaar is.
Crisis in Midden-Oosten
Turkije zelf is officieel een lekenstaat, maar met een overweldigende moslimmeerderheid. Het aandeel van de christenen wordt er op niet veel meer dan 2 procent geraamd. En op de achtergrond blijft uiteraard ook altijd de tragische situatie in het nabijgelegen Midden-Oosten tastbaar aanwezig. De vluchtelingen uit de oorlogsgebieden zijn massaal aanwezig in Turkije, van waaruit velen via Griekenland West-Europa proberen te bereiken.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.