Dit najaar start het voorbereidende traject voor nieuwe doopkandidaten die in de Paasnacht van 2024 gedoopt zullen worden. Enkele catechumenen en begeleiders getuigen over deze verrijkende ervaring.
Steeds meer mensen lijken God niet meer nodig te hebben. En toch… vandaag zijn er mensen, ja zelfs jonge mensen, die er bewust voor kiezen om zich te laten dopen. Deze catechumenen, volwassen doopleerlingen, willen God en Jezus een plaats geven in hun leven en christen worden. Het is een bemoedigend teken dat kansen biedt voor de gemeenschap die deze personen omringt. We gingen op gesprek bij enkele catechumenen die in de Paasnacht van 2023 gedoopt worden, en bij hun begeleiders.
Jessey, het voorbereidingstraject duurt ongeveer anderhalf jaar. Dat lijkt een hele lange periode te zijn. Jij bent er dankbaar voor, want je voelde dat er in de voorbije maanden iets in jou veranderde. Tijdens mijn sollicitatiegesprek als onderwijzer kreeg ik te horen dat ik mijn bewijs van doopsel moest indienen (om godsdienst te kunnen geven). Ik heb dat niet, want ik ben niet gedoopt. Ik zocht contact met de pastoor en samen met het bisdom Brugge startten we aan mijn voorbereidingstraject. In het begin was het, van mijn kant, eerder iets van ‘moeten’ i.p.v. ‘willen’. Na verloop van tijd begon het voor mij erg interessant te worden en veranderde het ‘moeten’ in een ‘willen’.
Het belangrijkste doorheen het hele traject is dat je er zeker niet alleen voor staat en dat de voorbereiding heel persoonlijk op jou wordt afgestemd.
Guillaume, als jongvolwassene, 21 jaar oud, kies je er heel bewust voor om christen te worden. Ik heb al altijd geweten dat er iets hoger is in het leven. Om dat brede begrip met iets zeer concreet te vullen plaatste de Heer vele mensen op mijn pad, op verschillende manieren. Die goede christenen brachten mij dichter bij het geloof en de Katholieke kerk. Daar leerde ik wat het inhoudt om christen te zijn en je relatie met God te versterken. Ik leerde hoe Jezus voor onze zonden aan het kruis gestorven is en hoe God ons steeds wil vergeven. Er viel een last van mijn schouders.
Liefde waakt waar stress en onrust voorheen sliepen.
Camille, je familie maakt deel uit van het groepje dat je omringt. Hoe ervaar je dit? Ik begon mijn reis naar het geloof in gezelschap van mijn familie, mijn toekomstige echtgenoot en mijn schoonfamilie. Ik had niet gedacht dat ik zo goed omringd zou zijn. Ik werd met open armen ontvangen in de parochie waar we wonen, wat mij alleen maar sterkt in mijn keuze.
Met sereniteit leid ik mijn weg naar God met de mensen die voor mij het belangrijkst zijn, zij dienen ook als gids wanneer ik aan mezelf twijfel.
Joseph, het op weg mogen gaan met een catechumeen is voor jou een enorme verrijking. Kan je dit wat toelichten?
Het is op de eerste plaats zeer verrijkend voor mij om God aan het werk te zien in iemand anders. God doet wonderen, echt waar! Het doet mijn vertrouwen in God groeien om dit te mogen zien!
Het samen op weg gaan is ook samen Jezus beter leren kennen en zijn voorbeeld naleven in de verschillende situaties en ervaringen in ons leven. Als we Jezus en Zijn Kerk beter leren kennen komt de vraag “waarom?” vaak terug. “Waarom leert de Kerk ons dit?” of “Waarom doet ze dat?” Het antwoord is steeds terug te vinden in de Bijbel, in het Woord van God waarin we vast moeten vertrouwen zonder het misschien volledig te begrijpen. Het beantwoorden van deze vragen van de catechumeen tijdens het voorbereidingstraject, vraagt van mij een zekere verdieping. Maar het is ook voor mij zeer verrijkend en sterkt mijn liefde voor Jezus en Zijn Kerk!
Het catechumenaat is een enig-mooi traject, een plek waarlangs nieuwe, vaak jonge mensen onze kerk binnenkomen. De weg naar het doopsel voor volwassenen is niet altijd even gekend, maar eenmaal aan het voorbereidingstraject begonnen en samen onderweg, ervaren begeleiders en catechumenen hoezeer samen op weg gaan een zegen is en een verrijking is.
