Op maandag 15 februari 2016 werd het programma ‘Via Annemie’ uitgezonden op één. In deze editie stond de zelfhulpgroep ‘Anonieme Alcoholisten’ (AA) centraal. Hoewel de AA sterk op de anonimiteit gesteld is, slaagde Annemie Struyf er toch in om samen met haar cameraploeg een
Vlaamse AA-groep voor een bepaalde tijd van nabij te volgen. Deze unieke kans was vooral te danken aan een zekere Johan die zelf tot een Vlaamse AA-groep behoort. Met deze reportage wil Johan de AA een gezicht geven. Volgens Johan is dat de enige manier om de taboe rond alcoholproblemen in onze huidige samenleving te doorbreken. Bovendien wil hij komaf maken met de vooroordelen over de AA. Velen zouden de AA als een soort van sekte of als iets vreemds aanzien, en met deze reportage wil Johan net het tegendeel bewijzen. Iedereen is er welkom, ongelovigen zowel als gelovigen. In de reportage getuigden een aantal mensen uit de AA-groep van Johan. Toch was het vooral het levensverhaal van de succesvolle zakenman Johan zelf, die in het oog sprong. Zijn drankverleden liet hem veel littekens na. Alcohol was voor hem een ware obsessie geworden. Hij leefde constant in een roes van alcoholisme. Hij kon niet meer zonder. In de reportage vertelde Johan hoe hij langs wandelpaden soms flessen alcohol achter bomen verstopte. Hij omschreef zijn verslaving als een fulltime job. De alcohol kostte hem zelfs bijna zijn huwelijk. De drank maakte hem werkelijk machteloos. Ondanks zijn alcoholverslaving bleef zijn vrouw hem graag zien. Het was uiteindelijk in de ontwenningskliniek van Pittem dat hij de klik maakte om nooit meer te drinken. Na de opname in Pittem waren het vooral zijn vrouw en de AA die hem op het juiste pad hielden. Ze waren voor hem een enorme steun en toeverlaat in het nuchter blijven. Na welgeteld 24 jaar kon hij de alcohol achter zich laten. Het belang van de nazorg werd ook door de andere geïnterviewde AA-leden in de reportage beaamd. Net zoals de meeste AA-leden, bestempelden ook zij de wekelijkse AA-
bijeenkomsten als ‘heilig’. Geen enkele afspraak van het werk of van thuis gaat boven een AA-vergadering. Verder kregen we in de reportage een woordje uitleg over de werking van AA Vooral de toegankelijkheid en de gastvrijheid van de AA kwamen hierin sterk naar voor. De toegankelijkheid kon je vaststellen in het werk dat chairman Willy deed. Zijn taak is om de teksten van AA te herschrijven om ze op die manier toegankelijk te kunnen maken voor het hedendaagse publiek. De gastvrijheid binnen de AA werd onder andere geïllustreerd door de aanstelling van twee buddy’s die permanent paraat staan voor nieuwelingen. De zelfhulpgroep vindt het belangrijk dat elk lid er zich thuis kan voelen. De duivel blijft immers altijd op de loer liggen. Vandaar ook de keuze om de reportage ‘Vechten tegen de duivel’ te noemen. Ondanks het feit dat men terug nuchter is geworden, blijft het toch elke dag opnieuw een strijd tegen de duivel, de alcohol. De verleiding om te bezwijken is soms erg groot. De AA zou je net de stimulans kunnen geven om er af te blijven. Door het delen van dezelfde ervaringen binnen de AA, kan je er de kracht vinden om je leven weer op de rails te krijgen. Met deze positieve noot eindigde ook deze interessante en ontroerende aflevering van ‘Via Annemie’.