In het gastvrije Limburg werden de leden van Sobriëtas hartelijk ontvangen door Hubert Thys. Hij woont op een steenworp van het lokaal van de voormalige Waterbond waar vandaag de hoofdzetel van Sobriëtas is gevestigd. De leuze “denkende mensen drinken niet, drinkende mensen, denken niet” prijkt nog steeds bovenaan de gevel van het 110-jarige gebouw. Vandaag wordt deze locatie hoofdzakelijk gebruikt door de plaatselijke jeugdbeweging.
In de voorste kamer, waar we die namiddag ook vergaderden, kan je enkele historische stukken bezichtigen. Dit is bijvoorbeeld een vaandel van de Sint-Jansbond uit 1910, dat is tevens de datum waarop het lokaal gebouwd werd. In die tijd was gebruikelijk om de matigingsorganisaties te noemen naar een heilige. ‘Heiligen’ waren zowat de celebraties van die tijd… Mensen kenden hun verhalen, konden zich erin herkennen en de aanwezigheid van een ‘heilige’, onderlijnde de deugdzaamheid van het initiatief. In die tijd waren er overal kleine ‘waterbonden’ die zeer lokaal werkten. Later, rond het jaar 1928, werd er een overkoepelend orgaan opgericht om die de vele kleine initiatieven met elkaar te verbinden: ‘Federatie van Rooms-Katholieke Matigheids- en Onthoudersverenigingen”, vandaag “Federatie Sobriëtas VZW”.
Onze voorzitter nam die dag van ons een foto aan de zijkant van het oude lokaal. Na de algemene vergadering en de bestuursraad, volgde er een ontmoeting met Ivo Thys. Hij is de broer van Hubert en lid van de plaatselijke geschiedkundige genootschap. Hij stelde er hun fotoboek voor: “De mensen van Membruggen in 14-18”. Ivo is een geanimeerd spreker en wist in zijn verhaal ons vlot mee te nemen naar een tijd, die we (gelukkig) nooit hebben meegemaakt. Nadien genoten we van koffie en gebak bij Hubert thuis en vonden we – na enig speurwerk - de weg tot aan de kerk van de naburige Clarissen om er de eucharistieviering bij te wonen. Ten slotte reden we tot aan een brasserie waar Hubert ons trakteerde op een overheerlijke maaltijd.