Guy Gilbert werd geboren op 12 september 1935 in Rochefort-sur-Mer in een arbeidersgezin met 15 kinderen. Tussen 1965 en 1970 studeert hij aan het seminarie van Algiers (Algerije) en wordt priester in het Bisdom Algiers. In 1971 keert hij terug naar Parijs waar hij priester-opvoeder wordt.
In 1974 koopt Père Gilbert een boerderij in verval in La Palud-sur-Verdon. Het is die ruïne die later La Bergerie du Faucon zal worden. Daar probeert hij een nieuwe kans te geven aan "verloren jongeren".
In 2006 wordt hij door President Jacques Chirac opgenomen in het Légion d'honneur. L'abbé Pierre geeft hem het insigne. L'abbé Pierre OFM Cap of Henri Antoine Grouès stichtte de Emmaüsbeweging, die als doel heeft armen en daklozen te helpen. Hij is overleden op 22 januari 2007.
Het is in Algiers dat Père Guy Gilbert begonnen is met het dragen van een zwarte lederen vest zoals de jongeren begin de jaren 1970. Toen hij vaststelde dat de politie hardhandig optrad tegen jongeren met een blouson noir en cuir trok hij ook zo'n lederen vest aan en ondervond zelf hoe de politie hem omwille van zijn kledij hard aanpakte. Hij is zo'n vest blijven dragen ook al is hij ondertussen 82 jaar geworden.
Het levenswerk van Père Guy Gilbert is zijn opvangcentrum voor probleemjongeren in de Provence. Hij heeft er intussen al 250 opgevangen die problemen hadden met drugs. Het gaat om jongeren tussen 13 en 15 jaar die geen enkele wet kennen behalve hun eigen wet. En toch slaagt hij erin om samen met de 6 opvoeders veel van die tieners terug op het rechte pad te krijgen. Jongeren die een hekel hebben aan mensen ontwikkelen een affectie voor dieren waar zij voor zorgen op de boerderij. Via hun liefde voor de dieren hervinden ze hun levensmoed. Het is niet gemakkelijk maar hij blijft hen de hand reiken vanuit evangelische benadering.
Priester Gilbert heeft ook gedacht aan de toekomst. De Bergerie zal blijven wat ze is in de handen van de opvoeders van de "Gemeenschap van Don Bosco". Iedere maand gaat Père Gilbert op bezoek in zijn boerderij.
Ondanks zijn 82 jaar denkt hij niet aan stoppen. Père Gilbert heeft medelijden met zijn medepriesters die dag na dag hollen van de ene kerk naar de andere voor tot 10 begrafenissen per week. De priesters mogen zich volgens hem niet bepereken tot de cultus omdat ze buiten het kerkgebouw meer mensen en vooral meer armen kunnen ontmoeten.
Père Guy Gilbert staat positief tegenover gehuwde priesters. Hij ontkent de waarde niet van het celibaat, maar zegt dat Jezus dit niet heeft opgelegd. Ook wenst hij dat vrouwen zouden kunnen diaken worden. Volgens hem heeft een Kerk waar alleen mannen "commanderen", geen toekomst.
Tekst: Christine Boussemaere