Om even bij stil te staan ...
Het was in de dagen van koning Filip, koning der Belgen, dat informateurs, verkenners en preformateurs het veld werden ingestuurd om -met bloed, zweet en tranen- in de kringen van de politiek van ons land te komen tot samenhangende beleidsopties en tot een nieuwe regering te vormen om zo het algemeen welzijn van het volk te dienen. Er waren al vele gesprekken met politieke tenoren met ver uiteenlopende visies en sterk gedane verkiezingsbeloftes. En dan is het eindelijk gelukt.
God doet in de mensengeschiedenis niét anders. Hij zendt de eeuwen door zijn profeten en gezanten in het Eerste Verbond naar de mensen om vernieuwde richting te geven aan het leven van het uitverkoren Joodse volk. En God doet ook beloftes, geen loze verkiezingsbeloften, maar een waarachtige heilsbelofte zoals de profeet Jesaja het ons in de Kerstnacht aanzegt: ‘een zoon uit Davids’ koningshuis, een vredevorst wordt U gegeven’. God zelf zendt zijn eigen formateur in de Heer Jezus, de Christus. Hij gaat voor een nieuwe en blijvende coalitie tussen hemel en aarde, tussen God en alle mensen van goede wil.
Ook in de brief van Titus kunnen we in de Kerstnacht horen: “Hij heeft zichzelf voor ons gegeven om ons van alle ongerechtigheid te verlossen en ons te maken tot zijn eigen volk”. Maar ondanks al die aanzeggingen van heil waren er toen en zijn er ook nu ‘exiteers’: die weggaan van de Heer God, die anderen meenemen in de vervreemding, naar een land en een leven zonder God. Elke coalitie kent ook zijn oppositie, ook in de heilsgeschiedenis. Bij de Heer Jezus zullen dat eerst Koning Herodes zijn, die niet slaagt in zijn snode plan. Maar uiteindelijk zullen het de farizeeën en sadduceeën worden, en in hun voetspoor het Joodse volk. Zij zullen Hem uiteindelijk leiden naar het kruis.
Maar God maakt zijn belofte altijd waar. Hij doet zijn Woord gestand, zegt Johannes in het evangelie van de dagmis. Hij is trouw en betrouwbaar. Zo verhaalt Lucas ons Kerstmis als een heilsgebeuren, een verhaal dat ons redding en toekomst brengt. Bij, Maria en Jozef, bij de herders en engelen en wijzen van verre, vindt het Jezus’ Kind een goed onthaal. Is Hij ook bij ons welkom?
Kerstmis is Gods’ grootste coalitie ooit voor alle mensen van alle tijden. God komt in het Kind Jezus onder ons wonen om ons naar elkaar toe te halen en in zijn liefde te wonen. God neemt altijd het initiatief voor een grote alliantie in de Heer Jezus Christus. De Heer Jezus Christus heeft, ondanks menselijke ontrouw en onbetrouwbaarheid, zijn geloofwaardigheid niet verloren, aan Hem zal het niet liggen, zijn geloofwaardigheid is intact. Ook voor ons en in onze dagen Kerstmis is niet wat het vaak is geworden, een soort Kerstival, een festival met de magie van lichtjes, een vluchtige sfeer, een roes die de droefheid van deze wereld en zorgen van de mensen camoufleert. Al was dat dit jaar minder het geval; misschien dat de pandemie ons méér richt op wat er écht toe doet.
Kerstmis is geen betovering van het seizoen, geen fake news, maar goed nieuws, echt Evangelie. Kerstmis is durven of … misschien wel opnieuw durven ons leven en samenleven met Christus innig en heilzaam te verbinden. Eén grote en duurzame en heilvolle coalitie die met de engelen zingt over Gods heerlijkheid ‘in den hoge’ en ijvert voor een duurzame vrede voor de mensen op aarde.
Heer, hoe zijt Gij gekomen, Gij die geboren zijt,
zult Gij voortaan regeren, nu Gij te horen zijt?
Nu spreekt Gij alle dagen, zolang wij naar U vragen
geeft Gij uw woorden prijs.
Ons leven was verloren maar Gij hebt trouw betoond,
uw licht kwam in het duister, vlees is waar Gij woont.
Die ‘God met ons’ wil heten, die brood met ons wilt eten:
Gij geeft uw lichaam prijs. (Z.J. 210, 1-2)
Gunter Maes