De prefatie (Lat. praefatio) is de inleiding van het (ruimere) eucharistisch gebed in de eucharistieviering. Het is op zich al een plechtig lofgebed dat door de priester wordt uitgesproken of gezongen. In de prefatie wordt God de Vader verheerlijkt en gedankt voor alles wat Hij voor de mensheid heeft gedaan.
De prefatie begint met een dialoog tussen de priester en de gemeenschap, waarbij de voorganger de gelovigen uitnodigt om deel te nemen aan het gebed dat hij uitspreekt; en het eindigt met het gezamenlijk zingen van het Heilig, heilig, heilig ...
Voor de sterke tijden van het liturgisch jaar zijn er eigen prefaties waarvan de inhoud is aangepast aan de tijd of het feest dat we vieren. Bij uitstek de zondagen in de veertigdagentijd en de paastijd zijn vieringen waarin de prefatie extra nadruk kan krijgen door ze te cantileren.
Voor het gebruiksgemak van de voorganger zijn de getoonzette prefaties afgedrukt achterin het Altaarmissaal.
Aan de hand van onderstaande geluidsopnames kunnen ze nu nog gemakkelijker aangeleerd worden.
Prefatie voor de veertigdagentijd (IA)
zie: Altaarmissaal voor zon- en feestdagen, p. 552-553. (Beluister hieronder.)
... Want Gij gunt uw gelovigen de vreugde
jaarlijks met een zuiver hart
naar het paasfeest toe te gaan:
dit is een tijd van meer toeleg op het bidden,
van grotere aandacht voor de liefde tot de naaste,
een tijd van grotere trouw aan de sacramenten waarin wij zijn herboren.
Zo groeien wij tot de volheid der genade
die Gij uw kinderen hebt toegezegd. ...
Prefatie voor Pasen (I) vanaf de paaswake tot Beloken Pasen
zie: Altaarmissaal voor zon- en feestdagen, p. 554-555. (Beluister hieronder.)
... Want ons paaslam, Christus, is voor ons geslacht.
Hij, die voor ons geworden is
het Lam dat wegdraagt de zonden der wereld.
Onze dood is Hij gestorven,
voorgoed heeft Hij de dood ontwapend en gedood;
Hij is opgestaan ten leven en alles heeft Hij nieuw gemaakt.
Vreugde om het paasfeest vervult ons,
mensen die op aarde wonen,
vreugde vervult de engelen in de hemel,
de machten en de krachten die U loven,
die U dit lied toejuichen zonder einde ...
Zing dan vervolgens ook de instellingswoorden ...
zie: Altaarmissaal voor zon- en feestdagen, p. 564-565 en Zingt Jubilate nr. 14b. (Beluister hieronder)
... die op de avond voor zijn lijden en dood
het brood in zijn handen heeft genomen ...
Dit kan natuurlijk in iedere eucharistieviering, maar Witte Donderdag en Pasen zijn wellicht ideale gelegenheden om dit in te voeren waar het (nog) niet gebruikelijk is.
Klik hier voor meer hulpmiddelen bij het zingen van de eucharistie.