Hoe ga je als aalmoezenier het gesprek met gedetineerden aan?
De aalmoezenier is een niet-oordelend luisterend oor. Als het vertrouwen gegroeid is, kan de aalmoezenier soms confronteren, bijvoorbeeld als het lijden van slachtoffers geminimaliseerd wordt. De gedetineerde weet dat hij ook over zijn geloof kan spreken bij de aalmoezenier. In zijn crisissituatie (her-)ontdekt hij soms een houvast in het geloof.
Sommigen ontdekken een houvast in het geloof.
De gesprekken worden meestal in de cel gevoerd of in de kapel. Hier is er de gelegenheid om een kaars aan te steken, om stil te staan en te bidden, om God te vragen om hulp of om vergeving, om Hem te danken voor zijn steun, enzovoort.
Gaan er veel vieringen door in de kapel?
Er zijn inderdaad ook vieringen. Soms is er een priester om voor te gaan in de eucharistie. Meestal gaan de aalmoezeniers voor in een gebedsdienst met communie. Omdat het publiek heel internationaal is, worden er niet alleen teksten gebruikt, maar is er veel ruimte voor symbolen die in alle talen begrepen worden, zoals kaarsen, bloemen, stilte, muziek, en iconen voor bijvoorbeeld orthodoxe christenen.
Het is feest als er een zangkoor aanwezig is. Gedetineerden zijn dan zeer vereerd door de mooie muziek en de mensen die tijd maken voor hen, ondanks hun verleden. Koorleden ontdekken meestal dat gedetineerden ook mensen zijn, met emoties, met een traan in het oog in de kapel, met bekommernissen om hun kinderen, met veel nood aan spiritualiteit.
Gedetineerden zijn ook mensen met emoties, bekommernissen en nood aan spiritualiteit.
Met Kerstmis is het zangkoor Vialta in Wortel de viering komen opluisteren, en veel gedetineerden hebben achteraf geuit hoeveel deugd ze eraan hebben gehad. Dan vergeten ze eventjes dat ze in een gevangenis zitten, en voelen ze zich niet meer als ‘dossiernummers’, maar als volwaardige mensen, als Gods kinderen.