Op 19 maart 2021 ondernam de regioploeg van pastorale regio Halle een uitdaging ten voordele van Broederlijk Delen. Deze uitdaging ging als volgt “Er zijn veel minder mensen op beevaart gegaan afgelopen jaar, Maria is dus wat triest. Als zij van waar ze daar wonen in Groot-Bijgaarden te voet naar Halle zouden gaan, kunnen zij zich per km laten sponseren. Of hun kaars(en) die ze doen branden per opbod verkopen aan de hoogste bieder.” Deze uitdaging gingen ze vol goede moed aan en onderweg zetten ze de pastorale regio Halle in de kijker!
Druk de tocht uit in cijfers.
Om 6u10 liep de wekker af, om 7u34 vertrok de trein richting Sint-Agatha-Berchem. Die dag werden 48 569 stappen gezet, een groot deel van deze stappen was te danken aan de 31,22 km lange staptocht die de regioploeg die dag gepland had. Een groot deel van de tocht werd afgelegd door vier mensen vanuit de regio, Hans, Piet, Jos en Tine. De laatste zeven km vervoegden Jean-Michel en Siene de groep, waardoor de stadsmuren van Halle werden binnengewandeld door een mooie groep van zes mensen. Tijdens deze tocht werd tien keer halt gehouden in een kerk of aan een kapelletje om stil te vallen en tijd te maken voor gebed. Tijdens deze gebedsmomenten herdachten de stappers al diegenen die, op welke manier dan ook getroffen werden door het corona-virus. Om 20u27 vertrok de trein opnieuw, deze keer vanuit Halle.
Wat was het moeilijkste van de hele tocht?
Als ik erop terugkijk vond ik niets echt moeilijk aan deze tocht. Natuurlijk voelde ik mijn voeten wat protesteren de laatste 5 kilometers en waren mijn benen zeer blij toen ik ’s avonds gewoon in de zetel kon ploffen, maar de leuke tocht en de fijne mensen waarmee we deze konden beleven maakten het geweldig! We hielden ook regelmatig halt in kerken en kapelletjes voor een gebedsmoment, dit onderbrak de lange tocht waardoor het minder lang leek.
"Het was geweldig!"
Wat was het meest memorabele van heel de tocht?
Tijdens deze tocht leerden we de regio op een andere manier kennen. Dankzij Jos Houthuys, ontdekten we de wondere wereld van de trage wegen en waren we regelmatig verbaasd over de schoonheid van onze regio. Naast de schoonheid van de regio, leerden we ook de warmte en gezelligheid van de mensen uit onze regio op een andere manier kennen. Niet alleen de gesprekken tijdens de tocht met de mede-wandelaars, maar ook de gesprekken met de mensen die hun kerkgebouw voor ons opende gaf ons allen een warm gevoel.
Het meest memorabele moment vond ikzelf het moment dat we in de verte de toren van de basiliek van Halle zagen. Het was nog wel even wandelen, maar het einde kwam nu echt in zicht. De laatste kilometers en vooral de laatste stappen naar de basiliek zullen me nog lang bijblijven. Onder het begeleidende geluid van de klokken en het gejuich van enkele mensen uit de regio zetten we onze laatste stappen richting de basiliek.
Als je een Bijbels personage mocht meenemen op tocht, wie zou het zijn?
Ruth of Judith. Ik ben er nog niet helemaal uit. Sowieso een van hen. Judith lijkt me een zeer moedig en sterk persoon. Een man verslaan in die tijd, je moet het maar doen. Voor een groot deel van de tocht werd ik vergezeld door drie mannen en het lijkt me wel leuk om een sterke vrouw zoals Judith mee te nemen.
"Mag ik ze allebei meenemen alsjeblieft?"
Langs de andere kant vind ik Ruth een zeer inspirerend Bijbels figuur, zij laat alles wat haar bekend en dierbaar is achter om samen met haar schoonmoeder een vreemd land in te trekken. Ik denk dat zij ons veel kan bijbrengen en dat een lange tocht met haar zeer mooie gesprekken kan opleveren.
Naar waar gaat je volgende wandeling?
Mijn volgende wandeling staat gepland voor 10 en 11 april. Aangezien de corona-maatregelen nog steeds gelden en we aangeraden worden om binnen de landsgrenzen te blijven, ga ik de wondere Belgische kustlijn ontdekken. Op twee dagen tijd hoop ik deze, samen met mijn vriend en twee bevriende wandelaars af te stappen.
