We gebruiken in deze getuigenis de fictieve naam ‘Laura’ omdat onze getuige graag anoniem wenst te blijven.
In de lente van 2018 ging de 25-jarige Laura de uitdaging aan om mee te leven in de gemeenschap van de zusters Bernardinnen in Gent. Dankzij haar diepe vertrouwen in God, durfde ze deze onbekende weg te verkennen. Ze schreef zich in voor het project “De kans van je leven”, dat jonge vrouwen met een open toekomst de kans biedt om mee te leven in het hart van een zustergemeenschap.
Om onze roeping te ontdekken, is het belangrijk om in dialoog te gaan met God, in een luisterende houding, net als Maria. (Paus Franciscus)
Laura luisterde aandacht naar de stem in haar hart. Zelf noemt ze het meeleefweekend ‘een vindplaats van de Heer’. Ze schreef daarbij een gebed, geïnspireerd door het boek 'Betoverd door God' van Madeleine Delbrêl:
'Heer, kom ons van onze stoel halen om met U te dansen, om te draaien, vooruit te gaan, opzij te gaan, stil te staan, te glijden,… Spreek ons aan, geef ons de kracht om de dans aan te vatten en te blijven dansen, niet meer op onze stoel te blijven zitten. Dans met ons op die manier, in welke richting dan ook die U met ons wil uitgaan. Amen.'
Op weg naar Hem
Vol vuur vertelt Laura over haar ervaring. Stap voor stap leert ze onderscheiden welke levenskeuze haar ten diepste gelukkig kan maken.
God heeft ons al gezien, nog voor wij Hem hebben gezien, daar geloof ik in.
'En Hij heeft een verlangen naar Hem in het hart van iedere mens geplant: een verlangen dat zoekt naar een concrete plaats waar het Hem en de mensen het meest kan dienen (cf. Lode Van Hecke, abt van de abdij van Orval). Maar waar is die ‘plaats’ – zonder dat dit misschien een concrete plek gesitueerd in de ruimte moet zijn? En vooral, hoe begeef ik mij op weg?'
Kom en zie
Laura ervaart het verlangen naar Hem en de concrete manier om hier vorm aan te geven als een zoekende kronkelweg.
In alle bescheidenheid wil ik iets vertellen over de weg die ik met vallen en opstaan tot nu toe ben gegaan en nog steeds ga.
Eén van de haltes op deze weg was het project ‘De kans van je leven’. Laura ervaarde deze dagen als komen en zien, als proeven van hoe een concrete religieuze gemeenschap op zoek gaat naar God, wie Christus voor hen is en wat zijn genade met en doorheen hen doet. Maar tussen het verlangen en het komen op zich situeren zich ook nog enkele weggetjes.'Ik wil jullie hierbij graag aanmoedigen om deze weggetjes te verkennen, en misschien ook aan te komen bij een ‘komen’ en van daaruit te ‘zien’ en nog van daaruit verder uit te zien. Het enige wat ik hierin kan doen, is aanmoedigen en een duwtje in de rug geven om een stap te durven zetten en te proeven. God zelf doet de rest, maakt het stappen en het aankomen verder mogelijk, daar vertrouw ik op. Zelf heb ik dit duwtje in de rug ook mogen ervaren, door iemand die me vrijmoedig de vraag stelde of eens meeleven niet iets voor mij zou zijn, en door een flyer die ik ontving. Want, ook deze stap is integraal deel van je roepingsverhaal – welke roeping dit ook moge zijn -.'
We hoeven niet zo zeer op zoek te gaan naar ‘onze roeping’, wat nogal groots klinkt, maar eerder naar de eerste kleine stap op weg er naartoe.
Net zoals we moeilijk een grote levenskeuze kunnen maken zonder eerst bewust om te gaan met de kleine keuzes van elke dag.
De Heer proeven en smaken, in volle vertrouwen
'Tijdens de meeleefdagen heb ik vooral gezien, geproefd en gesmaakt wie God, wie Christus is voor deze gemeenschap, wat Zijn genade met en doorheen ons doet, hoe deze mensen leven voor en met elkaar en Christus, doorheen hun menselijke beperkingen. Ik heb er mogen proeven hoe Christus mensen aanspreekt, heel concreet, en op veel verschillende manieren.'
Laura kreeg daarbij de tip mee om haar blik te richten op wat dit soort leven met haar verlangen doet, eerder dan zich bijvoorbeeld te focussen op materiële condities of wie deze mensen zijn als mens of wat ze doen in het dagelijkse leven aan taken. ‘Zien’, in de ruime zin van het woord, is ook even stilstaan, en nog meer dan dat is het betrokkenheid. Het zien van mensen en hun leven met en voor Christus roept immers op, het doet bewegen en schept verbinding. 'In deze gemeenschap voelde ik een gedragenheid tussen mensen die, met vallen en opstaan, op zoek gaan naar God, in gebed en in de wereld, tussen de mensen in onze hedendaagse samenleving die voor hen spreken van God.'
Ik mocht de zusters ervaren als mensen die overstromen van Iemand waar hun hart vol van is en van wie uit ze zich gezonden weten.
'Ik heb hun huis ervaren als een huis met open deuren, in de betekenis van een gastvrij huis, maar ook in hun hart voel ik open deuren: ze kijken met een open blik naar mensen die hun pad kruisen.'
... en verder zien
Laura moedigt iedereen aan om moedig een stap te durven zetten, zoals ‘de kans van je leven’.
Een stap – welke stap dan ook - houdt beweging in, het betekent vooral niet stilstaan.
'De stap zetten op zich is in dit landschap tussen verlangen en bedding het belangrijkste. Eenmaal gezet, zullen we wel verder zien…'
Heer, kom ons van onze stoel halen om met U te dansen. (woorden geïnspireerd door Madeleine Delbrêl)
De kans van je leven 2019
Wil jij ook graag een onbekende weg verkennen? Neem deel aan 'De kans van je leven' en ontdek het religieuze leven in het hart van een zustergemeenschap.
Klik hier voor meer informatie over het project.
Meer adventsgetuigenissen?
Geïnspireerd door vier magnifieke eigenschappen van Maria (volmondig 'ja' zeggen, belang hechten aan familie, dienstbaar zijn en vertrouwen op God) laten we tijdens de advent vier jonge christenen aan het woord.
Deze jonge vrouw laat het Licht alvast geboren worden! Ontdek de andere getuigenissen via deze link.