De vieringen van de Goede Week zijn voor mij de mooiste van het jaar. De mooie liederen, de symbolen en gebruiken…
In de winter is het donker, koud en kil. Wanneer de Goede Week aanbreekt, weet ik dat we onderweg zijn naar Pasen. We zijn onderweg naar het licht!
In de verzoeningsviering sta ik even stil bij het voorbije jaar. Heb ik mensen pijn gedaan? Heb ik mensen gekwetst? Heb ik dingen gezegd waarvan ik later spijt had? De biechtviering is voor mij het moment om deze dingen een plaats te geven.
Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar ik doe het dit jaar beter!
In de viering van Witte Donderdag komen veel mensen die niet regelmatig naar de mis komen. Er wordt gewaakt bij de monstrans, bij Jezus. Deze viering raakt mij elke keer weer omdat je dan voelt hoe menselijk Jezus was. Welke mens is nooit bang? Welke mens voelt zich nooit alleen?
Op Goede Vrijdag voelt iedereen mee met het lijden van Jezus. Ik probeer ieder jaar om 15u de kruisweg te volgen; ik voel telkens erg mee.
Ook op Stille Zaterdag zijn er geen klokken te horen als teken van rouw; het besef dat Jezus gestorven is. In de Paaswake wordt licht en water gezegend.
Het licht dat dan gezegend wordt probeer ik het hele jaar door bij mij te dragen … het licht van Pasen.
De hoogmis van Pasen is een heel opgewekte viering met veel blije gezichten, met nieuw licht, met nieuw gewijd water en nieuwe hoop. Vanaf Pasen wordt het ook warmer buiten en groeien de mensen dichter naar elkaar toe. Iedereen is vrolijker en blijer. Vrolijk Pasen!
Sarah Vandenbohede
Lees hier andere getuigenissen van IJD-medewerkers en jongeren over de veertigdagentijd en de Goede Week.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.