Van Aswoensdag tot en met Pinksteren kan je deelnemen aan het ‘Weg van God’-traject. 100 dagen lang het avontuur aangaan met de Bijbel om te ontdekken wat Gods verlangen voor jou is. Elien nam deel aan het Samuëlproject. Een periode waar het leren bidden met de Schrift centraal stond. En ook ‘Weg van God’ biedt jou die mogelijkheid. Wij gingen in gesprek…
Waarom heb jij deelgenomen aan het Samuëlproject?
Zelf kreeg ik het geloof mee van thuis uit. Maar toen ik ongeveer zeventien was ging ik meer bewust nadenken over wat geloof voor mij betekende. Zo begon ik deel te nemen aan christelijke activiteiten en reizen. De vreugde van de jongeren die ik daar leerde kennen, wilde ik ook ervaren. Maar daar stopte het niet bij. Gaandeweg leerde ik de eucharistie ontdekken als een persoonlijke weg voor het geloof. Vanuit IJD leerde ik het Samuëlproject kennen. Gedurende acht maanden actief leren bidden met de Bijbel. Daarbij hoorden niet alleen catechese maar ook een maandelijkse bijeenkomst met viering en maaltijd, waarbij we met de andere deelnemers uitwisselden over onze ervaringen. De bedoeling van het Samuëlproject was God leren kennen als Vriend, maar ook mijn eigen levenskeuzes in vraag stellen. Ik wilde de ervaring van de gelovige reizen en activiteiten vasthouden, maar vond het moeilijk om regelmatig tijd te maken voor het gebed. Mij inschrijven voor het Samuëlproject was dus een volgende stap om een eigen gebedsleven op te bouwen.
Zijn er hierdoor dingen veranderd in je dagelijkse leven?
Het Samuëlproject heeft voor meer eenheid gezorgd tussen mijn geloof en mijn dagelijkse leven. Mijn zorgen nam ik mee in mijn gebed en omgekeerd nam ik de Bijbelcitaten en God mee doorheen de dag. Maar ook de luisterhouding zorgde voor meer eenheid. In het gebed ben ik degene die luistert. Die houding nam ik steeds meer aan in mijn dagelijks leven: zoals ik naar God luister, probeerde ik ook te luisteren naar anderen.
De begeleiding die ik kreeg heeft ervoor gezorgd dat ik ook opener ben beginnen communiceren over mijn gevoelens en geloof. Dat is ook iets wat we deden tijdens onze maandelijkse bijeenkomsten.
Waren er uitdagingen?
Wat voor mij een constante uitdaging bleef, was het blijven tijd maken. Zo plande ik elke dag een halfuurtje in mijn agenda in. Het is ook iets wat niet vanaf het eerste moment vlot verliep. Uiteindelijk bleek voor mij de avond het beste moment te zijn om te bidden. Maar soms lukte dat ook niet, door het vele schoolwerk. Of ik dan kwaad was op mezelf? Neen. Bij God kan je vrij zijn. Maar ik vond het zelf wel jammer. Ik miste Hem.
Wat ook confronterend kon zijn was wanneer een Bijbeltekst moeilijker lag, of me uitdaagde.
“Geloven is veeleisend maar niet op een negatieve manier. Het vraagt veel van ons: sterven aan ons egoïsme. Dat een tekst me confronteert, is goed.”
Soms lukte het bidden ook niet goed. Doorzetten is dan niet altijd evident. In het begin dacht ik soms: nog tien minuten… Gebed en leren bidden is een strijd. Die strijd is ook een evolutie. Wanneer bidden wat moeilijker ging, dan kon ik dat op een bepaald moment ook makkelijker loslaten. Mijn begeleider zei mij ook: oordeel zelf niet over je gebed.
Wat heeft het Samuëlproject je bijgebracht?
Door het project heb ik God echt wel beter leren kennen. Hoe meer je spreekt met iemand, hoe meer je met die persoon afspreekt, hoe beter je die leert kennen. Dat is ook zo met God. Door te mediteren met het evangelie is mijn Godsbeeld ook veranderd. Het is juister en mooier geworden. In die zin dat mijn beeld van God nu meer overeenstemt met het evangelie en de Kerk en kan ik zeggen dat Jezus superlief is.
“Jezus is superlief.”
Welke plaats heeft bidden met de Bijbel, vandaag, in jouw leven?
Ik probeer nog steeds regelmatig tijd te maken om te bidden met de Bijbel. De Bijbel blijft ook heel actueel voor mij. Wat Jezus toen heeft gezegd, kunnen wij vandaag nog altijd beleven. Ik denk dan aan het verhaal van de vrouw die Jezus’ voeten wast. Hij kijkt voorbij haar zonden en kiest haar kant tegenover Simon, de Farizeeër. Dat stelt mij de vraag: hoe oordelen wij over mensen? God is als een medegelovige. Hij oordeelt niet. Hij is met ons op weg, zoals Jezus met de Emmaüsgangers meegaat.
“God is als een medegelovige. Hij oordeelt niet. Hij is met ons op weg, zoals Jezus met de Emmaüsgangers meegaat.”
Waarom zouden jongeren volgens jou moeten deelnemen aan het 'Weg van God'-traject?
Jongeren zouden mee moeten doen om God beter te leren kennen als een Vriend en Vader die van hen houdt.
'Weg van God'-traject iets voor jou?
Wil je zelf meer te weten komen over het 'Weg van God'-traject? Op deze pagina vind je alle informatie. Inschrijven kan tot 10 februari 2021.
