Vóór u vicaris werd, was u onder meer leerkracht, directeur, KSA gouwproost-jongknapen in het bisdom Gent, verbondsaalmoezenier van de Katholieke Scouts en Meisjesgidsen, begeleider van de scholengemeenschappen secundair onderwijs, lid van schoolbesturen in Oudenaarde en pastoor in het Geraardsbergse. Aan welke van die functies houdt u de beste herinneringen over en waarom?
Stefaan Van der Kelen • Dat is een moeilijke vraag. Ik had het geluk in elk van die functies dat te kunnen doorgeven waarin ik echt geloofde, namelijk dat er in iedere mens een schat verborgen zit die je moet zien te ontdekken.
Als vicaris denk ik dat het mijn en mijn medewerkers’ grootste verdienste is dat we het vicariaat in de structuren en qua beleid professioneel uitbouwden.
De rode draad in alle functies die ik bekleedde waren jongeren. Ik wilde ze graag opleiden tot kritische mensen, hen met een bewonderende bril naar de werkelijkheid en zichzelf laten kijken. Blijkbaar spoorde ik onbewust een paar van hen aan filosofie te studeren en zelfs eentje om in te treden als religieus.
Wat ik aanvoelde bij de scouts, toetste ik af bij mijn leerlingen van het Sint-Jozef-Klein-Seminarie in Sint-Niklaas, waar ik van 1974 tot 1992 lesgaf. Zo organiseerde ik in 1985 een congres voor groepsleiders over identiteit, omdat de secularisatie in de jeugdbewegingen toen al voelbaar was. Die ervaring vertaalde ik naar de school en dat werd de basis van mijn voortwerken aan het thema identiteit van de katholieke school.
Die polsslag met de jeugd had ik de jongste vijf jaar echter hoe langer hoe minder en net omdat ik dat zo essentieel vind, vond ik het wijs te stoppen als vicaris voor onderwijs.
Wat er na 1 september komt, weet ik niet. Ik zou graag mijn eigen diepte verkennen. En geloof me, er is werk voor de boeg.
Welke koers hoopt u dat het onderwijs de komende jaren vaart?
Stefaan Van der Kelen • Ik wens het onderwijs gedreven leerkrachten, directies en schoolbesturen toe met in hun zog voldoende getuigende christenen, in welk net dan ook. Voorts hoop ik op vele gelovige godsdienstleerkrachten en wens ik dat het katholiek onderwijs de dialoogschool kan waarmaken. Jammer dat die er vijftien jaar geleden nog niet was. Het is het enige waar ik oprecht spijt van heb.
Want vanuit je eigen identiteit – welke die ook is – de ander ontmoeten, helpt je de ander te begrijpen en brengt je dichter bij elkaar.
En dat is niet alleen essentieel in ons onderwijs, maar ook in onze samenleving.
Op 23 september om 15 uur gaat de bisschop van Gent, mgr. Luc Van Looy, in de kathedraal in Gent voor in een viering ter gelegenheid van het afscheid van Stefaan Van der Kelen als vicaris voor onderwijs. Allen welkom.