„Zoek de Heer nu hij zich laat vinden, roep Hem terwijl Hij nabij is.” Dat vers uit Jesaja (55, 6) kozen Martin Todts en Pascal Veeckman om hun diakenwijding van 24 september aan te kondigen. „We vonden het een treffend citaat dat je dubbel kunt interpreteren. God laat zich enerzijds vinden, maar anderzijds hebben wij Hem ook gevonden. En die ‘wij’ zijn niet enkel Pascal en ik, maar ook onze echtgenotes Ria en Anne. Ons geloof evolueerde de voorbije jaren ingrijpend.”
Op welke manier veranderde uw geloof?
Martin Todts • Het is meer volwassen. Ik kreeg niet enkel meer inzicht in het geloof, maar het bracht ook innerlijk heel wat bij me teweeg. Ik zet mijn verstand vaker op nul en laat mijn hart vaker spreken.
Ik kijk met meer liefdevolle ogen naar de mensen en ga nog gretiger de dialoog aan.
Tot mijn pensioen vorig jaar was ik als politiecommissaris ook verantwoordelijk voor de begeleiding van grote en kleine evenementen in de stad Sint-Niklaas en zat ik vaak met mensen rond de tafel. Vriendelijkheid en dienstbaarheid stonden daarbij toch al voorop, maar de jongste jaren voelde ik dat ik meer van mens tot mens was gaan spreken in plaats van als agent tot fuifbeheerder of leerkracht. Mensen voelden dat aan en waren meer open.
U nam als leek diverse engagementen op in uw parochie. Waarom vond u het nog nodig u tot diaken te laten wijden?
Martin Todts • Ik wil God bij de ander brengen. Dat kun je natuurlijk ook als catechist, maar als diaken is het intenser.
De diaken opent in zijn handelingen met de mensen als het ware een rechtstreekse lijn met God.
En dat mag je niet interpreteren als dat ik me beter zou voelen. Je kunt er als diaken echter wel echt zijn voor de mensen op belangrijke momenten in hun leven. Ik mag zowel voorgaan in doopsels als in uitvaarten en huwelijken, zolang het maar gebedsdiensten zijn. Tegelijkertijd hoed ik me ervoor te verdwijnen achter de kerkmuren. Ik wil vooral met beide voeten in de wereld blijven staan.
Van onze bisschop kreeg ik de diaconale opdracht me in te zetten in Welzijnsschakel Den Boodt in Temse. Ook wordt mij een diocesane taak toebedeeld inzake de opvolging van catechumenen op hun geloofsweg. Daarnaast engageer ik me in de parochieploeg van de parochie in Kruibeke/Temse, de parochie waar ik woon.
Wanneer dacht u voor het eerst dat het diakenschap voor u was weggelegd?
Martin Todts • Zowat acht jaar geleden sprak een catechist me daarop aan. Mijn vrouw reageerde positief, maar aanvankelijk dacht ik dat het niets voor mij was, omdat ik veronderstelde dat een diaken een halve priester was. Toen dat beeld bijgesteld was, bleef het idee sluimeren in mijn achterhoofd.
Wanneer en wat me precies overhaalde, weet ik niet meer. Het is zoals met het Woord van God. Je voelt niet wanneer het komt en gaat, maar opeens huist het in je hart.
Mijn vrouw vond het moedig van me dat ik zo’n opdracht op late leeftijd wilde aanvaarden, ook al vond ze evenzeer dat ik altijd al een soort van diaken was geweest, omdat ik als vader van vijf kinderen ten dienste van mijn gezin had gestaan. Mijn omgeving reageerde positief op die beslissing, al noteerde ik ook minder begripsvolle reacties. „Nu je kinderen het huis uit zijn en het rustiger aan kunt doen, doe je dit”, hoorde ik weleens. Of „Wil je zo het christendom redden?”
Op zondag 24 september wijdt bisschop Luc Van Looy u tot diaken. Hoe leeft u daarnaar toe?
Martin Todts • Ik verwacht dat de wijding een sterk emotioneel gebeuren wordt, het gevoel dat God me aanraakt via de bisschop.
Het is dan ook kwestie van even de logica opzij te zetten om Hem binnen te laten en voor eeuwig te borgen.
Op mijn taken als diaken ben ik goed voorbereid. Behalve een bezinnend jaar heb ik vier jaar opleiding achter de rug, waarvan drie jaar theoretische lessen, seminaries, diakenzondagen en retraites en daarbovenop een jaar stage. Ik draaide zowel mee in het pastoraat als in de ‘gebroken wereld’, waarbij ik hielp in een Welzijnsschakel in Sint-Niklaas. Voorts had ik het geluk dat ik veel mocht meelopen met een diaken van onze parochie. Eind augustus bereidde ik me tijdens een retraite intensief voor op de wijding. Ik ging er op zoek naar God en wat Hij voor mij betekent. Een bijzonder intense ervaring.
Iedereen van harte welkom op 24 september om 15 uur in de Gentse kathedraal (Sint-Baafsplein).
