Juli is traditioneel de maand van de diocesane ziekenbedevaart naar Lourdes. Luk De Geest kende de beroemde bedevaartplek als zijn broekzak, want als directeur van de Diocesane Bedevaarten begeleidde hij meer dan 26 jaar lang de zomer- en winterpelgrimage naar de stad in de Franse Pyreneeën. De voorbije zomereditie maakte Luk De Geest echter niet meer mee, want op 18 juli overleed hij aan de gevolgen van een agressieve hersentumor.
Ook al was hij fysiek niet aanwezig, hij leefde er volop in de gesprekken van de bedevaarders en in hun gebed.
„Het klinkt wellicht wat vreemd, maar misschien was de timing wel perfect, want zo konden de deelnemers troost vinden bij elkaar”, zegt Gino Grenson, pastoor-moderator van de parochie in Gent-Zuid en tot september vorig jaar rector van het bedevaartsoord in Oostakker-Lourdes. Die laatste functie nam De Geest van Grenson over en daar was de oud-vicaris erg blij mee.
Het was de toenmalige bisschop van Gent, Arthur Luysterman, die Luk De Geest in 1992 benoemde tot vicaris voor categoriale pastoraal. „Dat was op aanraden van mijn vicaris-generaal”, herinnert Luysterman zich. „Luk was toen onderpastoor in de parochie Heilige Simon en Judas in Gentbrugge. Zijn inbreng in de bisschopsraad was altijd top, ook in de onderwerpen die niet behoorden tot zijn domein. „Ik besefte pas later wat voor een grote opdracht ik hem had gegeven, want hij beheerde missie- en vreemdelingenpastoraal, de pastoraal voor de derde en vierde wereld, het bewegingsleven voor volwassenen, de caritatieve en socioculturele sector en relaties met spiritualiteitsgroepen en charismatische bewegingen."
„Gelukkig werkte Luk graag. Ik zou zelfs stellen dat hij woekerde met opdrachten."
Het liefst deed hij zo veel mogelijk zelf, in alle discretie. Hij leek altijd zeker van zijn stuk. Voor sommige functies moest hij samenwerken over de bisdomgrenzen heen en daar slaagde hij wonderwel in, omdat hij mensen kon verbinden en veel wist en kon. Ik heb hem altijd zeer bewonderd.”
„Vooral de zorg voor de armen, zieken en vluchtelingen lag de vicaris na aan het hart”, zegt Luc Van Looy, de bisschop van Gent. Getuige daarvan Kras, een koepel van negen en inmiddels zestien armoedewerkingen in Gent aan de wieg van dewelke Luk De Geest in 1997 mee stond. „Er bestonden al organisaties, maar die werkten naast elkaar”, merkt Ria Roosens op, coördinator van Kras.
„Hij slaagde erin mensen te laten samenwerken, want hij geloofde sterk in het bundelen van krachten."
Hij wist ook het vrijwilligerswerk naar waarde te schatten.” Volgens Roosens gaf Luk De Geest elkeen het gevoel dat hij of zij van tel was. „Hoe veel mensen voelen zich geen vriend van Luk? Dat zag je trouwens aan de vele aanwezigen op zijn begrafenis.”
„Luk De Geest was inderdaad een vriend van zowel groot als klein en hij slaagde er goed in mensen met elkaar te verbinden”, bevestigt mgr. Van Looy. „Ons bisdom en de Kerk verliezen een hoogst verdienstelijk en gedreven kerkmens.”