Bleef het voor u ook als puber boeiend?
Matthias Lens • Ik groeide zij aan zij met mijn accordeon op. Anderen keken bedenkelijk of noemden het kermismuziek, maar ik bleef het ongelooflijk graag doen. Achteraf gezien ben ik bovendien de enige die van mijn hobby mijn leven maakte. Toen ik kind en puber was, stond de populariteit van accordeon op een bijzonder laag pitje, maar dat is intussen veranderd. Ik geef les aan de Stedelijke Academie voor Muziek in Deinze en daar hadden we vorig jaar met 38 leerlingen de op één na grootste klas van Vlaanderen. Bij sommigen blijkt de belangstelling begonnen toen ze me enkele jaren geleden op televisie zagen.
Ook aan het conservatorium in Antwerpen maakte ik deel uit van een grote generatie van negen leerlingen, verdeeld over de vijf jaren, van wie meerdere uit de Kempen. De meesten geven nu vooral les.
Zelf maakte ik een doordachte keuze voor het populaire genre.
Ik wist dat ik graag op het podium stond en dat was het genre waarmee ik mijn brood zou kunnen verdienen.
U en uw partner Laura Lynn zijn mensen van het feest. Waar maakt u zich zorgen over?
Matthias Lens • Als ik mijn ouders en grootouders over vroeger hoor vertellen, lijkt het me een prachtige tijd, maar dat denk ik ook over mijn jeugd. Ik vrees soms voor de pubers van nu en bij uitbreiding voor de generatie van mijn dochter Eliana, die bijna vijf is.
Aan de academie merk ik dat de middelbare scholieren veel harder onder druk staan dan ik vroeger.
Ze hebben zo veel werk voor school dat het vaak echt moeilijk is om in de muziekles te geraken en stukken in te studeren, en toch beleven ze ook hun hobby’s erg prestatiegericht. Ik ben benieuwd naar die generatie als volwassenen — ik hoop dat ze ook mogen ervaren dat sociale contacten even wezenlijk zijn als kennis en diploma’s.
Wat voor vader bent u?
Matthias Lens • Een losse vader, die wel belang hecht aan het overbrengen van waarden. Eliana gaat niet om de haverklap mee naar optredens. Andere mensen nemen hun kinderen toch ook niet mee naar het werk? Willy Sommers en Luc Steeno zijn voor haar wel nonkel Willy en nonkel Luc. Soms vraagt ze me voor ik vertrek wat ik ga zingen. Ik zei een keer dat zij mocht kiezen en toen stelde ze een setlist samen.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.