Klopt het dat u zelf uw ouders doopte?
Kim En Joong • Thuis was ik de oudste zoon en mijn ouders brachten grote offers door me te laten studeren en naar Europa te laten vertrekken. Tegenwoordig is Zuid-Korea een rijk land, maar in de jaren na de oorlog was het bittere ellende.
Toen ik naar Europa vertrok om te studeren, koesterde ik al in mijn hart het verlangen priester te worden. In 1970 trad ik in Zwitserland in bij de dominicanen en in 1974 werd ik tot priester gewijd. Mijn ouders wisten er niets van. Telefoneren deed ik nooit, schrijven geregeld.
Pas na mijn wijding reisde ik terug naar Korea, maar ik was beschaamd en droeg pak en das in plaats van mijn habijt.
Toen mijn vader vernam dat ik gewijd was, reageerde hij wanhopig. De oudste zoon die geen gezin sticht! Dat ligt in de Koreaanse cultuur gevoelig. Christelijke vrienden bemiddelden en uiteindelijk zeiden mijn ouders dat ook zij mijn weg wilden volgen. Waarop ik hen mocht dopen. Dat was pure genade. Een schitterend geschenk, dat ik niet verdiende.
U bent dominicaan, een predikbroeder. Is kunst maken voor u een vorm van preken?
Kim En Joong • Dat vind ik hoogdravend klinken. In de dom in Naumburg, in oostelijk Duitsland, werd boven het altaar een drieluik van mijn hand geïnstalleerd. Moest ik daar preken?
De stilte is immers de leermeester van de predikheren.
Bovendien ben ik het eens met de Russische schrijver Fjodor Dostojevski: schoonheid kan inderdaad de wereld redden. In 1988 was ik in het toenmalige Leningrad, in het beroemde museum Hermitage, waar ik De Maagd met kind en de heiligen Dominicus en Thomas van Aquino van de hand van de middeleeuwse dominicaan Fra Angelico bewonderde. Gezeten voor dat werk – ik wilde me eigenlijk op de grond gooien, maar dat durfde ik niet – bad ik voor vrijheid van stad en land.
En kijk, het jaar daarop heette de stad opnieuw Sint-Petersburg en mocht ik met een tentoonstelling in Moedertje Rusland een hommage brengen aan de orthodoxe middeleeuwse iconenschilder Andrej Roebljov. Ik, een katholieke kunstenaar en bovendien een priester! Kunst is mijn missie. Met de werken in de basiliek van Koekelberg wil ik niet enkel kardinaal Danneels eren, maar ook een teken van hoop geven aan jullie land na de aanslagen.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.