Hij ziet er moe uit, maar is zichtbaar tevreden en trots op zijn werk. Drie dagen lang schilderde Herman Van Veen monumentale drieluiken in de Sint-Anna-ten-Drieënkerk in Antwerpen. Vrijwilligers zijn nog druk doende de verf te drogen. Wat verderop ligt een verloren haardroger op de grond. Van Veen raapt hem op en gekscheert: Hoe doet James Bond dat nu ook weer? Om dan als een volleerde 007 in de camera te kijken.
Waarom niet?, antwoordde u op de vraag of u wilde exposeren in de Sint-Anna-ten-Drieënkerk. Waarom wel?
Herman van Veen • In kerken stap je als bezoeker in een energie die ongelooflijk veel vertelt over de mens als soort, over onze hoop en onze angst, onze zekerheden en onzekerheden. Je voelt er wat we met elkaar waren of zijn.
Een kerkgebouw is in mijn ogen even onontbeerlijk als een theater, omdat het een verbeeldingsplek is.
In een theater toont de mens zijn verbeelding in vorm, in een kerk in hoop, of in een troost.
Kerken zijn wezenlijke plekken in een hectische tijd. Toen ik er aan het werk was, liep een Servische vrouw in nood binnen. Een van de aanwezigen ving haar op. Die ene persoon is voldoende om die ruimte onmisbaar te maken.
Heeft geloof een plaats in uw leven?
Herman van Veen • Ik ben geen gelovig man, maar met mijn hele wezen begrijp ik dat het bestaan niets anders is dan het stellen van vragen. Slechts op het moment dat jouw ene vraag beantwoord wordt, ben je klaar voor een volgende. En die reis is oneindig. Daarin is de godsvraag hoogst interessant. Niemand kan anders dan hypothetisch het godsgevoel bevestigen. Als ik schilder, weet ik niet meer wie wat schildert en daar voel ik me best ongemakkelijk bij. Vaak denk ik: Het schildert.
Ik wil vooral duidelijk maken dat het leven een wonder is. Je gaat er best zorgzaam mee om.
Daarbij doet alles ertoe, ook de godsgedachte en de afwezigheid ervan. Als iemand troost vindt in de dood omdat hij denkt dat er hem achter die dood een reis wacht naar een koestering, is dat prachtig. Wat een soenniet en een sjiiet, die in eenzelfde God geloven, elkaar aandoen vanuit dat geloof, is minder fraai. Ik heb een dochter die gehuwd is met een katholieke vrouw, die graag in de kerk had willen trouwen. Dat kan dus niet. Dan wil ik graag het adres van die God, want dan wil ik eens met Hem praten.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.