De Brit Timothy Radcliffe leidde van 1992 tot 2001 de dominicanenorde als magister-generaal. Na zijn vertrek uit Rome liet die oerdegelijke, in Oxford opgeleide Britse intellectueel zich vooral kennen als predikant en schrijver die in zijn poging om geloof, traditie en moderniteit te verzoenen de grenzen van de orthodoxie opzocht.
Zijn uitspraken over homoseksualiteit en de plaats van de vrouw pasten niet echt in het plaatje van paus Benedictus XVI. Maar kijk, enkele maanden geleden werd Radcliffe door paus Franciscus aangesteld als raadgever van een Vaticaans curie-orgaan.
Open van geest
Naar eigen zeggen ligt aan zijn roeping tot dominicaan het verlangen te zoeken naar wat echt waarheid is. Veritas (waarheid) is immers het devies van de dominicanenorde. In Waarom ik christen ben, een heruitgave van een boek uit 2005, spreekt de Engelse dominicaan over de betekenis van christen-zijn in een immer veranderende cultuur.
De schrijver weet diepe levenswijsheid volkomen begrijpelijk en vaak humoristisch onder woorden te brengen. Op haast profetische wijze leest hij de tijd. Enerzijds put hij uit de christelijke traditie en grijpt hij graag terug naar het Bijbelse verhaal over Jezus. Anderzijds is hij open van geest in gesprek met hedendaagse denkers binnen en buiten de Kerk.
Verhalen en vertalen
Toch is dit geen zware lectuur, omdat Radcliffe niet abstract redeneert. Hij vertelt verhalen en vertaalt wat hij las bij geleerde theologen.
Onze uitspraken over God zijn alleen maar begrijpelijk in de context van een leven dat op God gericht is. Los van de context van een leven dat boven zichzelf uitwijst, betekenen onze uitspraken niet zoveel.
Schitterend boek om zelf tot geloofsverantwoording te komen.
Timothy Radcliffe, Waarom ik christen ben
Kok, 2015, ISBN 978 90 4352 581 7, 287 blz., 15 euro.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.