Grootouders die geregeld voor hun kleinkinderen zorgen, leven gemiddeld langer dan wie dat niet doet. Dat was vorig jaar de opmerkelijkste conclusie van een internationaal onderzoek. Als u binnenkort de kleinkinderen nog eens over de vloer krijgt, weet u meteen wat u te doen staat.
Ford Taunus
De relatie tussen grootouders en kleinkinderen is voor velen bijzonder. Wat bewaar ik zelf goede herinneringen aan de tijd dat ik als klein ventje met mijn grootvader door de straten van zijn gemeente liep. Iedereen sprak hem aan als „meester Vanmaercke”.
Als gepensioneerde onderwijzer, dirigent van de harmonie en organist in de kerk werd hij door iedereen herkend en gerespecteerd. Hij liep voorop in de jaarlijkse fietel, organiseerde reizen voor gepensioneerden, stond iedereen bij met goede raad. Hij kon zingen, speelde piano, viool en trompet. Zijn Ford Taunus geurde naar sigaren.
Wedden dat u ook zo’n rist fijne herinneringen bewaart aan uw grootouders? Vooral voor kleine kinderen zijn grootouders een godsgeschenk.
Waar anders krijg je zo veel aandacht, word je zo verwend en vertroeteld?
Wie heeft tijd en aandacht voor je wanneer je ouders het te druk hebben? Wie zorgt voor jou wanneer je ziek bent en niet naar school kunt? Grootouders zijn onvervangbaar.
Andere relatie
Omgekeerd vinden oma’s en opa’s het doorgaans heerlijk om hun kleinkinderen te zien. Je kunt met hen spelen of op stap gaan, zonder dag in dag uit voor hen te moeten zorgen. Het ene moment zijn ze daar, het andere moment kun je hen weer loslaten. Grootouderschap is minder bindend dan ouderschap, het is geen full time verantwoordelijkheid.
Toch verandert de relatie vaak wanneer de kleinkinderen gaan puberen.
Weg zijn de schattige spruiten die op je knie willen rijden, die het heerlijk vinden de geitjes in het park te voederen of kirren van de pret wanneer ze in de winkelkar van de supermarkt mogen zitten. Plotseling zijn het nukkige jongelui die moeilijk doen over hun kledij, brutale antwoorden geven en meer belangstelling hebben voor hun smartphone dan voor oma of opa.
Lastpak of gids
Hoe kun je als grootouder nog aansluiting vinden bij het leven van die tieners? Die vraag spitten we vandaag uit in ons Dossier (bladzijde 10 en 11). Makkelijk is het zeker niet. De generatiekloof lijkt plotseling veel dieper.
Toch moeten we vooral niet wanhopen. Ook met pubers kunt u als grootouder een fijne en sterke band opbouwen. Wellicht moet u wat meer moeite doen dan voorheen, maar precies dankzij die inspanning gaat er een wereld van mogelijkheden open. We kunnen pubers beschouwen als een last, maar waarom zouden we hen niet veeleer een rol als gids toevertrouwen?
Laat u maar inwijden in hun leefwereld, zonder argwaan of vooroordeel.
Het leuke is dat jongeren vaak meer geduld hebben met hun grootouders dan met hun ouders. Als vaders of moeders niet meteen begrijpen hoe ze iemand op Facebook kunnen taggen of hoe ze een animated gif via WhatsApp moeten versturen, dan zijn ze in de ogen van hun pubers ouderwetse sufferds. Maar als oma en opa de computer niet aan de praat krijgen of alweer vergeten zijn hoe hun smartphone werkt, dan vinden jongeren dat heel normaal. Daar maken ze graag even tijd voor. Zo voelen ze zich belangrijk en gewaardeerd.
De genoegens van het grootouderschap hoeven dus niet te eindigen bij de puberteit van de kleinkinderen.
Juist wanneer ze vaker met hun ouders gaan botsen, kunnen grootouders de veilige haven bieden waar ze even stoom kunnen aflaten. Als puber trok ik in juli dagelijks naar mijn grootouders. We keken er samen naar de Ronde van Frankrijk, likkend aan een ijsje, met nog een forse portie snoep om mee naar huis te nemen. Ver weg van de opvoedkundige blikken van mijn ouders. Hoe heerlijk kunnen grootouders toch zijn?
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.