Wie aanstaande zondag naar de eucharistieviering gaat, zal daar de bekende evangelielezing horen over de veertig dagen die Jezus in de woestijn doorbracht. Lezers die zo lang niet willen wachten, kunnen het verhaal alvast (her)ontdekken
in deze Kerk & Leven. Onze onvolprezen Bijbelkenner Luc Devisscher trakteert ook deze week op zijn deskundige – en altijd een beetje uitdagende – toelichting. Er is nog werk aan de winkel, drukt hij ons op het hart.
En gelijk heeft hij. De jaarlijkse vastentijd, die vandaag begint, is een prima moment om dat werk ter harte te nemen.
We worden veertig dagen lang geroepen om wat dichter bij Jezus aan te schuiven en Hem te vergezellen bij zijn verblijf in de woestijn.
Dat moet u niet letterlijk nemen, want veel woestijnen zult u in onze contreien niet aantreffen. Die dorre gebieden staan natuurlijk symbool voor een soberheid die ruimte creëert voor bezinning en bekering.
Leuk maar niet belangrijk
Soberheid dus. Geen vanzelfsprekende houding in een welvarende samenleving die baadt in overvloed. Staan we daar wel eens bij stil, hoe bereikbaar die overvloed is geworden? Onze winkels puilen uit van nuttige en nutteloze goederen. We kunnen zelfs alles online kopen, vanuit onze luie stoel, met een paar muisklikken en een creditkaart.
Er worden voortdurend nieuwe diensten en producten bedacht om behoeften te vervullen waarvan we niet eens wisten dat ze bestonden.
Nu kan dat allemaal erg prettig zijn, maar niet alles wat leuk is, is belangrijk. De vasten daagt ons uit om het veertig dagen lang met minder te doen en zo stil te staan bij wat echt van tel is.
De vroege christenen namen de vasten erg letterlijk en aten de hele dag niets, tot zonsondergang. Pas in de middeleeuwen liet de Kerk toe om overdag één maaltijd te nuttigen. De hedendaagse Kerk stelt zich intussen een stuk soepeler op, waardoor ze voor gelovigen de kans creëert zelf op zoek te gaan naar zinvolle manieren om de vasten in te vullen.
Behoefte aan soberheid
Voor veel mensen blijft de vasten allereerst een periode van ‘minder’. Minder consumeren, minder luxe, minder overvloed. We laten dingen achterwege, tonen meer karakter, onthechten ons. De seculiere samenleving speelt daar trouwens op in, met onder meer de actie veertig Dagen Zonder Vlees. Ook de hedendaagse mens heeft onmiskenbaar behoefte aan perioden van soberheid om zich te bezinnen of stil te staan bij de eigen levensstijl.
De grens tussen religie en samenleving is veel kleiner dan sommigen denken.
De vasten kan echter ook een tijd van ‘meer’ zijn. Traditioneel was dat een tijd van meer gebed, meer boetedoening, meer tijd voor God. Ook in de hedendaagse samenleving blijven die zaken zinvol. Ze worden echter aangevuld met andere doelstellingen. De vasten kan een geschikte periode zijn om meer tijd te maken voor wat we te weinig doen, of voor wie we al te vaak verwaarlozen. Een periode waarin we extra inspanningen leveren, attenter en opmerkzamer zijn.
Delen met anderen
KVLV bijvoorbeeld, roept ook dit jaar op om deel te nemen aan haar actie 40 dagen geven. Daarmee speelt de grootste vrouwenvereniging van Vlaanderen perfect in op een hedendaagse manier om de vastentijd te beleven. De idee om te delen met anderen, die we ook terugvinden bij Broederlijk Delen, is doordrongen van christelijke waarden, maar kan ook aantrekkelijk zijn voor wie wat verder van de Kerk staat.
De actie van KVLV is natuurlijk slechts één mogelijkheid om de vasten aan te pakken. Het belangrijkste blijft de gedachte dat de veertigdagentijd niet enkel draait om wat we minder doen, maar ook, en misschien zelfs vooral, om wat we meer doen.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.