Omstreeks deze tijd zijn de onvolprezen vrijwilligers van Kerk & Leven druk in de weer met de hernieuwing van de abonnementen. Ze contacteren u, misschien via een huisbezoek, of anders via een brief, een oproep in de kerk, een artikel of een overschrijvingsformulier op de voorpagina. Voor een zacht prijsje kunt u ook in 2018 een jaar lang genieten van uw geliefde weekblad.
Waarom u ons blad absoluut niet mag missen? Omdat het werkelijk uniek is. Laatst ontmoette ik een man met een lange staat van dienst in de media. Die vertelde me dat hij overwogen had een krant met goed nieuws te maken, tot hij besefte dat die krant al bestond. Ze heet Kerk & Leven.
Por in de ribben
Alles wat leeft en beweegt heeft zijn plaats in Kerk & Leven. Alles wat groeit en bloeit. Alles wat waardevol en nobel is. Alles wat we koesteren voor onszelf, delen met anderen, doorgeven aan de volgende generatie. Alles wat vreugde wekt, van een gulle schaterlach tot een discrete glimlach. Alles wat troost biedt, een sterke arm om op te steunen. Al het goede nieuws, al wat hoopvol stemt. Soms een klopje op uw schouder, soms een por in de ribben.
Elke minuscule fonkeling in het duister, maar net zo goed het overweldigende licht van een zonnige zomerdag. Elke uiting van liefde tussen mensen, van grote passie tot aarzelende genegenheid. Alles wat mensen ondersteunt wanneer ze wankelen, sterker maakt op kwetsbare momenten. Elke schreeuw, elke zucht, elke knipoog, elk teder gebaar. Alles wat u optilt, wat u een beetje nader tot Hem brengt. Alles wat in uw hart woont, alles wat u wilt delen met de wereld.
Kortom, alles wat deze wereld echt de moeite waard maakt.
Dat alles hoort thuis in Kerk & Leven.
Ons weekblad vertelt u het verhaal van al die mensen die ‘gedreven door het leven gaan’. Dat is meteen ook onze slogan dit jaar. U kent hen wel, die onvermoeibare mensen die alles ongedwongen doen, uit liefde en barmhartigheid, uit overtuiging, met groot of klein geloof. Ze vragen geen beloning, rekenen niet op aardse roem of rijkdom. Soms leveren ze een ongelooflijke prestaties, soms verleggen ze ongemerkt een kleine steen in een grote rivier. Stilzitten kunnen ze niet. De andere kant uitkijken is geen optie. Altijd in de weer. Eelt op hun handen, maar niet op hun ziel.
Om de hoek
Soms vraagt een plaatselijke vrijwilliger van kerk & leven wel eens: „Wat moeten wij eigenlijk op de lokale bladzijden van ons parochieblad zetten?” Wel, dat alles dus. Al die formidabele verhalen uit het gewone leven. De woorden en daden van al die schitterende mensen die ons bestaan de moeite waard maken.
Ze zijn talrijker dan u denkt en u kunt hen dagelijks onder uw eigen kerktoren aan het werk zien.
In elke pastorale eenheid, in het verenigingsleven, in de school om de hoek ziet u hen aan het werk. Laat hun verhaal elke week uw pagina’s vullen. Van sommige dingen krijgen we immers nooit genoeg.
Met die verhalen komen we graag elke woensdag bij u langs. Als een vriend aan huis. Aanbellen hoeft niet, uw deur zwaait al open. We proberen uw wekelijkse portie vitamines te zijn, een gezonde dosis hoop, brandstof voor een week vol geloof in God en in de mensheid. Een medicijn waarvan uw arts de samenstelling niet kent.
Twintig bladzijden krachtvoer voor het hart, elke week opnieuw.
We zijn u dankbaar dat we elke week op visite mogen komen. Niettemin durven we u een gunst te vragen. Wilt u onze ambassadeur zijn? Wilt u aan de mensen om u heen vertellen hoe deugddoend die wekelijkse portie kerk & leven is? Wedden dat u nog een paar mensen kent die ons blad nog niet lezen, maar dat beter wel zouden doen?
Opnieuw abonneren is belangrijk, nieuwe abonnees zijn dat ook. Help ons het goede nieuws verspreiden. Trek eens een potentiële nieuwe lezer aan de mouw. U mag gerust wat aandringen hoor, u hebt de zegen van hierboven.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.