Vaak staan, in het samenleven, de neuzen alle kanten uit. Ze kruisen en wuiven weer uit, op weg naar het volgende. Ze halen links en rechts in, op zoek naar iets anders of meer van hetzelfde. Ze botsen en lopen omver. Maar soms ook, in het samenkomen, worden vele kanten een. In een viering bijvoorbeeld, zoals hier op kermiszondag in Oudenburg, waar we hopelijk zien dat er meer is dan botsingen, dan het volgende of iets anders. En waar we voelen dat vooruit enkel bestaat met alle neuzen in een richting.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.