Op zondag 17 november 2019 vierden de gemeenschap van Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijle en het Onze-Lieve-Vrouwkoor ‘Bob Peeraer 90 jaar’ in het kader van het concert ‘50 jaar Geloofsgemeenschap’. Dinsdag 12 november was het zijn verjaardag. Een mooi moment om onze dankbaarheid aan Bob Peeraer te tonen en uit te spreken.
Bob Peeraer is dit jaar ook 65 jaar priester; hij werd op 25 april 1954 gewijd. En op 26 mei 1954 werd hij benoemd als jonge onderpastoor in de parochie van Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijle, toen met een eigen deken en drie onderpastoors. Het was nog de tijd van het Rijke Roomse leven. Maar in de kerk was het koud, letterlijk en figuurlijk. Er was geen of amper verwarming, weinig licht. De restauratie van de kerk moest nog beginnen.
Bob gaf op 29 december 1955 de eerste repetitie van het Onze-Lieve-Vrouwknapenkoor, het begin van het huidige Onze-Lieve-Vrouwkoor. Hij heeft het vele jaren zelf gedirigeerd. Vandaag zingen er 80 kinderen in Mini- en Maxi-Kolor, Koloriet en Koraal en 55 volwassenen in Vokalis, met Elke Vandenbogaerde en Jeroen Keymeulen als dirigenten.
50 jaar was Bob Peeraer als onderpastoor en, vanaf 4 mei 1973 als pastoor, verbonden met Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijle. In 2004 ging hij met pensioen. Bob zei toen bij zijn afscheidsviering: ”Ik droomde van bij het begin van een hartelijke en zingende kerk, een kerk gedragen door de mensen, een vrijwilligerskerk. Dat de restauratie van de kerk samenviel met het concilie, gaf mij de gelegenheid om de vensters naar een nieuwe tijd te openen. Een kerk dicht bij het leven en de problemen van mensen.”
Bob bleef nauw betrokken bij zijn gemeenschap en zijn koor. Op 8 januari 2017 ging hij de laatste keer voor in de zondagsviering. Hij heeft gezaaid en gebouwd voor de toekomst: vele vrijwilligers die de gemeenschap vandaag dragen, heeft hij met zijn enthousiasme geïnspireerd.
Samen met de aanwezigen genoot Bob Peeraer op 17 november van het concert door Vokalis en het orkest La Passione. Op het einde sprak Ben Bogaerts, voorzitter van het Onze-Lieve-Vrouwkoor, woorden van dankbaarheid uit naar Bob. Hij herinnerde aan één van de voorbije koorkampen, toen ze samen rond een vuurtje zaten en mijmerden over de toekomst. “Welke richting het verder uit moet met ons allen?” Je liet een kleine stilte en zei vastberaden: “Samen, samen zijn en samen muziek maken”. En Ben ging verder: “Bob, wees gerust, we gaan dat verderzetten!”
Van de gemeenschap kreeg Bob, met een daverend applaus, een grote bloementuil en van het koor het beeldje ‘Samen’. Tenslotte zongen alle aanwezigen uit volle borst Happy Birthday.
’s Anderendaags genoot Bob op zijn kamer in het Woonzorghuis Ambroos in Hofstade (Zemst) nog ten volle na van zijn viering. BEDANKT BOB!
Guido
