De 7 sacramenten:
De Katholieke Kerk kent zeven sacramenten: het doopsel, het vormsel, de eucharistie, het sacrament van de verzoening, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk.
De eerste drie vormen de initiatiesacramenten waardoor iemand opgenomen wordt in de christengemeenschap. Natuurlijk zijn er nog meer momenten waarop Gods liefde ervaarbaar wordt. Maar de sacramenten nemen in dat geheel toch een bijzondere plaats in, omdat wij geloven dat God de mens op dat moment heel nabij komt.
Vriendschap zichtbaar maken...
Wanneer je een goede vriend of vriendin hebt, is het belangrijk dat je die vriendschap af en toe ook zichtbaar maakt. Met een kaartje bijvoorbeeld, of een kleine attentie, of een telefoontje. En wanneer je vriend(in) verdrietig is, zul je dat verdriet met hem/haar ook willen delen, net zoals je vreugde met elkaar zult willen delen. Een schouderklopje of een uitgestoken hand kunnen dan wonderen doen. Waar woorden tekortschieten zoeken mensen sowieso altijd naar symbolen of rituelen om uit te drukken wat ze niet gezegd krijgen.
Sacramenten : Liefdesmomenten van God...
Sacramenten hebben eigenlijk dezelfde betekenis. Soms noemt men ze zelfs ‘liefdesmomenten' van God, omdat ze de liefde en de vriendschap van God op een bijzondere manier zichtbaar maken. De sacramenten zijn dus een soort symbolische taal om te zeggen hoeveel God van mensen houdt. Ook in de zorg voor armen wordt dat duidelijk of in de solidariteit met de Derde Wereld of zomaar in de vriendschap voor medemensen. Eigenlijk zijn dat dus ook sacramenten!
Toch heeft de Kerk dat zevental naar voren geschoven, omdat zij heel nauw aansluiten bij wat Jezus deed. En dat maakt hen nog nét iets belangrijker!
Het sacrament van de ziekenzalving:
Eén van de zeven sacramenten is de ziekenzalving, het sacrament van de zieken. Vroeger sprak men van het sacrament der stervenden, de berechting, het laatste oliesel. Deze terminologie wordt niet meer gebruikt. De verandering in de benaming heeft te maken met het feit dat dit sacrament niet alleen bedoeld is voor de stervenden, maar ook voor zwaar- en langdurig zieken en hoogbejaarden of bij een zware operatie. Het sacrament kan dan ook méér dan één keer ontvangen worden. Sacramenten worden toegediend aan levenden, niet aan doden.
Het sacrament van de ziekenzalving vertoeft nog te veel in de sfeer van de dood. Daardoor komt het ook dat men vaak te lang wacht om dit sacrament te laten toedienen. Het sacrament heeft maar zijn betekenis als de ontvanger nog bij bewustzijn is. Want het sacrament heeft de bedoeling opbeurend te zijn naar lichaam en geest, om steun en kracht en moed te geven.
Het gebeurt ook al in vele woonzorgcentra of bedevaartsoorden dat men een gemeenschappelijke ziekenzalving uitspreekt. Wie reeds zo'n zalving heeft meegemaakt zal kunnen getuigen van de zinvolheid ervan. Naast goede geneeskundige zorg, vriendschap en genegenheid mogen christenen ook rekenen op het gebed van de kerkgemeenschap.
De ziekenzalving wordt altijd door de priester toegediend. De priester spreekt onder handoplegging volgende woorden uit: "Moge onze Heer Jezus Christus door deze heilige zalving en door Zijn liefdevolle barmhartigheid u bijstaan met de genade van Zijn Heilige Geest. Moge Hij u van zonden bevrijden, u heil brengen en verlichting geven". De zieken worden op het voorhoofd en op de handen gezalfd met speciaal hiervoor gezegende olie.
Steun geven...
Door samen te bidden en het ontvangen van het sacrament voelt de zieke zich sterker. Hij voelt zich gesteund omdat hij zijn ziekte niet meer alleen moet dragen. Zijn vrienden helpen hem dragen, en ook God helpt een handje mee.
God helpt een handje...
Dit is nu net met mooie van dit sacrament. Door dit sacrament laat God aan de zieke voelen dat Hij een handje toesteekt wanneer de ziekte te zwaar wordt om alleen te dragen. God wil de mens altijd nabij zijn en de sacramenten zijn daar het symbool van. In dit sacrament komt dit wel heel mooi tot uiting.