Bernadette Kiebooms: Vader uitte zijn dankbaarheid in de dagelijkse mis en in grote dienstbaarheid. Aan de balie (Louis Kiebooms was ook advocaat, ndr.) deed vader vrijwilligerswerk als begeleider van ex-gedetineerden, toen Werk van de wederaanpassing genoemd. Een dienstwerk dat hij mij onmiddellijk in de schoenen schoof toen ik zelf als advocate begon. Ook Bernadettes moeder was sociaal en kerkelijk actief: van de vrouwengilde waar ze jonge moeders begeleidde tot de parochiale werken.
Als christendemocraat was Louis Kiebooms een christelijk humanist in hart en nieren. In een pleidooi voor amnestie voor politieke delinquenten zei hij: Ik ben getuige en deelgenoot geweest van folteringen. Ik heb tientallen executies moeten bijwonen en ik heb de wreedheden van de oorlog onder zijn vele facetten meegemaakt.
Ik heb mezelf gezworen dat ik alles zou doen om terechtstellingen te bekampen, om welke reden ze ook werden bevolen en voor welke gruwelen door de veroordeelden bedreven. Louis Kiebooms
En hij vervolgde: Het is wenselijk dat de vele juristen en humanisten, over de grenzen heen, elkaar de hand zouden reiken om de schande van de twintigste eeuw, namelijk de doodstraf, eens en voorgoed te verbannen.
Verzoening was zijn DNA, zegt Bernadette Kiebooms. Hij redeneerde: Zoveel Belgen hadden zware fouten begaan in de oorlog. Ze moesten een rechtvaardige straf krijgen en, eens die ondergaan, moesten zij en hun familie hun normaal leven terug kunnen opnemen. Om samen verder te kunnen. Ook al was vader een cultuurflamingant, hij hield van zijn vaderland. En dat moest opnieuw eenheid vinden.
Het lijkt simpel als 'bonjour', maar ook vandaag blijkt het voor veel mensen moeilijk om een zwarte bladzijde om te draaien en de handen opnieuw in elkaar te slaan. Bernadette Kiebooms
We moesten stoppen met naar het verleden te kijken, vond vader. Naar de toekomst moesten we kijken. Zo was het ook thuis. Over Sachenhausen werd nooit gepraat. Geen woord. Mijn vader heeft die last alleen gedragen, met nachtmerries zijn leven lang. Daar heb ik zelf pas iets van gemerkt nadat mama gestorven was. Ze hebben elkaar en ons gespaard en gesteund; twee grote persoonlijkheden.
Bernadette Kiebooms betreurt dat haar vaders droom van verzoening nooit echt gerealiseerd werd. Integendeel, de polarisering in ons land bereikt vandaag een nieuw hoogtepunt, zo stelt ze vast. Gelukkig niet meer onder de kinderen van het verzet. Waar weerstanders eertijds de amnestiegedachte van onze vader woedend afkeurden, zijn we als 'kinderen van' tijdens het maken van de tv-reeks over politieke of levensbeschouwelijke verschillen heen echt vrienden geworden.
Louis Kiebooms werd de stichter van Amnesty International in België. Bernadette Kiebooms stond mee aan het roer van het oecumentische project voor microfinanciering Oikocredit.
> Bekijk de afleveringen van Kinderen van het verzet op Canvas.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.