God heeft de Kerk nodig om nu al bij ons te wonen, om zijn heil aan alle mensen bekend maken door de interpellerende aanwezigheid van een geloofsgemeenschap, in alle vrijheid. In die zin is Kerk sacrament, teken van Gods aanwezigheid.
Als sacrament is de Kerk begrensd en particulier. Maar wat ze betekent, belangt de hele wereld en de schepping aan. Wat God wil is dat de mens mag leven, in de volle zin van het woord. Dat zijn schepping, dat onvoorstelbare experiment, mag lukken!
#8 Vitaliteit zit niet in aantal, maar in aantrekkingskracht
Daaraan ziet men de vitaliteit van een kerk: niet zozeer aan het aantal dat men nog (!) bereikt, maar wel of iemand die helemaal geïntegreerd is in deze seculiere cultuur geraakt kan worden door de kracht en de schoonheid van het Evangelie.
#9 Hoe missie dan verstaan?
Missionering mag niet verward worden met het herstel van een homogeen christelijke beschaving. ‘Maak alle volkeren tot leerling’ betekent: niemand uitsluiten. Dat is de universaliteit van haar zending.
Hoe kan de Kerk missionair zijn? Als teken, door haar solidaire levensstijl en door haar stem te laten horen in het ethische en maatschappelijke debat.
#10 Geen methoden of strategieën nodig
Uiteraard kan de Kerk missionaire initiatieven nemen en missionaire methoden uitwerken. Maar in wezen is zij zelf de methode.
#11 Voorbeeld van Tibhirine
Ik zie in Tibhirine [trappisten in Algerije] een paradigma van wat de Kerk kan zijn: een Kerk die allereerst de vreugde uitstraalt van de schoonheid en het geluk te mogen leven in de eenvoud van het Evangelie. Getuigend van Gods liefde voor alle mensen.
#12 Proselitisme is verwerpelijk
Proselitisme is verwerpelijk. Als ik aan de ander het Evangelie wil bekend maken, kan dat alleen in een oprechte ontmoeting met die ander. Een ontmoeting zonder bijbedoelingen, waarin ik mijn eigen geloof beter leer verstaan.
#13 Geest aan het werk