Net geen duizend Belgische Witte Paters hebben sinds 150 jaar in veel ontwikkelingslanden missiewerk verricht. Vandaag zijn er in de Sociëteit van Missionarissen van Afrika, zoals de congregatie voluit heet, zo’n 500 kandidaten in vorming, meestal Afrikanen. De Sociëteit besteedt veel energie aan de vorming van Afrikaanse, Indiase, Mexicaanse, Filipijnse en Europese kandidaten en omringt de nieuwe leden bij hun eerste stappen op de weg van het apostolaat in Afrika en zelfs in Europa en in de Verenigde Staten.
Alles begon 150 jaar geleden met de droom van een Franse kardinaal.
1868
De Sociëteit van de Missionarissen van Afrika, in de volksmond Witte Paters, wordt opgericht. Het jaar daarop wordt ook de Zusters Missionarissen van Onze-Lieve-Vrouw van Afrika gesticht. Drijvende kracht is de Franse kardinaal Charles-Martial Lavigerie (1825-1892). Hij was bisschop van Nancy en later aartsbisschop in Algiers. Lavigerie beschouwde de stad als een open deur tot Afrika, het continent waar hij wilde werken.
1870
De eerste Missionarissen van Afrika vertrekken vanuit Algiers. Eerst naar de Sahara, nadien naar Oeganda, Rwanda, Congo, Burundi…
1886
Op 3 juni 1886 worden in Namugongo tientallen bekeerlingen op gruwelijke wijze vermoord door een plaatselijke koning, die door getrouwen was opgehitst tegen de missionarissen en de honderden Afrikanen die zich tot het christendom hadden bekeerd (en zich tegelijk verzetten tegen de - ook seksuele - uitbuiting door de koning). 22 slachtoffers werden geïdentificeerd en heilig verklaard, ze worden sindsdien ‘De Martelaren van Oeganda’ genoemd. 3 juni is in Oeganda nog altijd Dag van de Martelaren, een officiële feestdag.
Op 28 april 1993 wordt de basiliek van Namugongo ingewijd, op 15 km van Kampala, de hoofdstad van Uganda. Het is de meest bezochte bedevaartplaats van Afrika. Ze gedenkt het bloedbad van 1886.
1913
Mgr. Henri Streicher, apostolisch vicaris in Oeganda, wijdt zijn eerste Afrikaanse priesters.
1964
‘De Martelaren van Oeganda’ worden door paus Paulus VI heilig verklaard.
1965
Na afloop van het Tweede Vaticaanse Concilie (1962-1965) legt de Sociëteit zich binnen de bisdommen ook toe op taken die door Vaticanum II nieuw leven werden ingeblazen: rechtvaardigheid en vrede, ontwikkelingswerk, interreligieuze dialoog. Sinds de Tweede Wereldoorlog kent de aanwezigheid van de Witte Paters in Afrika een recordaantal missionarissen.
1978
In 1978 wordt in het Congolese Ituri het eerste onthaalcentrum geopend. Er zouden er nog meerdere volgen, zodat de volledige vorming van de jongeren in Afrika gebeurt. Op dit moment zijn er ongeveer 500 Afrikaanse kandidaten in vorming.
1993
Op 28 april 1993 wordt de basiliek van Namugongo ingewijd, op 15 km van Kampala, de hoofdstad van Oeganda. Het is de meest bezochte bedevaartplaats van Afrika. Ze gedenkt het bloedbad van 1886.
1994
Op 27 december 1994 worden vier witte paters, onder wie de Belg Charles Deckers, vermoord in Algerije. Deckers werkte er aan de relaties tussen moslims en katholieken. In de voorbije 150 jaar werden vijftig Witte Paters en tien Witte Zusters tijdens hun missioneringswerk vermoord. Op zaterdag 8 december 2018 wordt Charles Deckers zalig verklaard.
2016
De Zambiaan Stan Lubungo wordt door het algemeen kapittel van de Sociëteit verkozen tot de nieuwe algemene overste. Daarmee komt voor de tweede keer in de geschiedenis een Afrikaan aan het hoofd van de missiecongregatie.
Meer lezen? 'Alles in Afrika was mij lief - De geschiedenis van de Belgische Witte Paters (1880-2010) is uitgegeven bij Averbode.
