#1 Wat is het eerste wat je doet op zondag?
Dat hangt af van mijn werk op de nieuwsredactie. Moet ik werken, dan is dat vaak erg vroeg. Zoniet, dan durf ik lang uitslapen om de vaak vroege diensten te recupereren. Dus het eerste wat ik doe, is: ofwel de wekker nors afduwen, ofwel er doorheen slapen.
#2 Welke geur verbind je met zondag?
Koffiekoeken. En koffie natuurlijk. De geur van mijn dochters. De frisse geur van douchegel en shampoo. De geur ook van de stad op zondag. Rust heeft en geeft ook een geur.
#3 Bij wie wil jij zijn deze zondag?
Bij mijn geliefden, mijn dochters van bijna 12 en 9 in het bijzonder.
#4 Heilig steeds de Dag des Heren. Wat versta je daaronder?
Schep rust. Stop het geraas en de mallemolen. Denk na. Reflecteer. Waarmee ben je bezig? Ben je goed bezig? Of fout? Of wil je ’t anders?
De Dag des Heren is een rustdag, dat zou iedereen ook eens moeten proberen, al dan niet in een kerk.
Vooral de mentale mallemolen moet even op de pauzeknop. Te vaak wordt pas nagedacht, gewikt en gewogen als het te laat is. En dan doel ik niet alleen op politici, maar ook op intermenselijke relaties.
#5 Wie of wat wens jij een zalige rustdag deze week?
Zie hierboven. Iedereen die te veel raast, te weinig stilstaat, die niet eens in de spiegel kijkt omdat hij of zij er gewoonweg voorbij vlamt.
#6 ‘En God zag dat het goed was.’ Wie of wat brengt ons dichter bij de harmonie van die zevende dag?
Scheppers van rust. Van contrapunten. Van schoonheid, esthetiek en oorgasmes. Creatievelingen dus vaak: muzikanten, schrijvers, journalisten, makers, doeners, vrijwilligers… Schone, mooie mensen die vaak onbaatzuchtig iets doen voor de maatschappij, zonder het grote geld in het achterhoofd. Het draait dan om passie, om overgave, om vuur, om inzet. Jezelf inzetten voor de rest. En als dat vice versa is, is dat nog beter.
#7 Welke zondag zal jou altijd bijblijven?
De laatste moederdag van mijn overleden mama, intussen anderhalf jaar geleden. Ze had pijn en wist dat het einde eraan kwam. Ze werd palliatief begeleid.
Ik ben blij dat ik haar ook op die bijzondere dag nog eens heb kunnen bedanken voor wat ze heeft gedaan en voor wie ze was, ook al hadden we niet altijd de gemakkelijkste relatie. Twee dagen later is ze overleden. Te jong, te vroeg. Maar toch vredig.