De voorbije weken was het weer erg onrustig in Latijns-Amerika. Een golf van protesten spoelde over de regio: het begon in Ecuador, daarna volgden Chili, Bolivia en Colombia terwijl in Brazilië de chaos al een jaar aanhoudt. Latijns-Amerika is niet het armste continent, maar wel het continent met de grootste ongelijkheid en die situatie neemt onhoudbare proporties aan, schrijft Alma De Walsche in haar column in Tertio. Zij is journaliste en gespecialiseerd in Latijns-Amerika, ecologie en mondiale thema’s. Een bovenlaag van 10 procent wentelt zich in haar privileges terwijl 90 procent van de mensen het nodige ontbeert om een menswaardig leven te kunnen leiden.
Actieve verontwaardiging
De Walsche stelt vast dat de kloof tussen de haves en de have-not’s onhoudbaar is geworden in een wereld waarin de bevolking beter is geïnformeerd, mondiger is geworden en heeft besloten dat niet langer te nemen. We maken een revolutionair moment van diepgaande veranderingen door, citeert ze de Spaanse rechter Baltasar Garzón in een interview op MO.be. Het opdringen van economische modellen, de confrontatie van handelsakkoorden, de klimaatverandering, de heropstanding van extreemrechts. Het gaat uiteindelijk om modellen in verval en waar de machthebbers zich het minst van al om bekommeren, is de burger, stelt Garzón. De rechter, die ooit dictator Augusto Pinochet voor de rechtbank daagde, pleit voor actieve verontwaardiging. Dat vraagt meer verantwoordelijkheid, meer overgave, minder gemakzuchtige berusting.
Existentiële keuze
De Walsche is het eens met de rechter, die het heeft over een extreem moment. We staan voor een existentiële keuze: kiezen we voor een systeem van extreme ongelijkheid zoals in Mexico, Chili, Colombia of Brazilië, met een minachting voor de inheemse gemeenschappen die in hun territoria de natuurlijke rijkdommen herbergen die wij willen hebben; een systeem dat de ontbossing stimuleert en onherstelbare schade toebrengt aan de ecosystemen? Of voor een systeem dat de verdediging opneemt voor een menselijke samenleving, gebaseerd op dialoog en debat, op empathie, diversiteit en integratie? Vandaag gaat het over de harde confrontatie tussen die twee modellen.
