Vrijdagavond kleurde de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal rood uit solidariteit met de christenen in het Midden-Oosten. Die hebben harde tijden achter de rug, met de vervolging door Daesh in Irak en Syrië en de vele aanslagen in Egypte. Maar we zijn optimistisch, getuigde de Syrisch-katholieke aartsbisschop Yohanna Petros Mouché van Mosul. Zelfs in de laatste Iraakse stad die op Daesh werd heroverd, keren christenen mondjesmaat terug. Al blijven de christelijke minderheden in zijn land zich vooral concentreren op de steden en dorpen in de Ninivevlakte. Ze dringen er bij de internationale gemeenschap op aan dat deze meer inspanningen doet voor de heropbouw, maar vooral voor de bescherming op lange termijn van de christelijke gezinnen die er terugkeren.
De ‘Avond van de Geloofsgetuigen’ was opgezet door het Steuncomité voor Oosterse christenen en Kerk in Nood.
Naast aartsbisschop Mouché kwam ook de Syrisch-katholieke priester Jacques Mourad getuigen hoe hij in 2015 door Daesh gegijzeld werd. Het moeilijkste moment was wellicht toen ik vrijgelaten werd en vaststelde hoe ook zowat tweehonderd ijftig van mijn parochianen in afschuwelijke omstandigheden in Palmyra gevangen gehouden waren. De vijf maanden durende gijzelneming heeft pater Mourad zwaar getekend, maar allerminst gebroken. Wellicht ben ik nu beter dan tevoren in staat wie lijdt nabij te zijn, zei hij. Maar wat me wel boos maakt, is de wereldwijde stilte over het lijden van het Syrische volk. Al jarenlang zijn miljoenen Syriërs voor de oorlog op de vlucht en moeten ze in kampen zien te overleven. Komen de wapens waarmee deze oorlog aan de gang gehouden wordt dan niet uit het Westen?
De gebedsavond werd geleid door kardinaal Jozef De Kesel, maar ook talloze priesters van Oosterse Kerken in ons land waren erbij.
Alle christenen in Egypte weten dat ze de fundamentalisten vooral hoogfeesten uitkiezen om aanslagen te plegen, zei zuster Nada, die de École des chiffonniers van wijlen Sœur Emmanuelle in Caïro leidt. En precies daarom dagen ze vooral bij hoogfeesten op, want ze zijn niet bang voor het martelaarschap. Ze bidden zelfs voor de extremisten. Dat is de kracht die het geloof en de liefde ons geven. De École des chiffonniers telt intussen een duizendtal leerlingen en speelt een bijzondere rol in de emancipatie van de christelijke bevolking die in de miljoenstad Caïro instaat voor het ophalen en sorteren van het huishoudelijk afval. De glimlach van onze schoolkinderen – zowel christenen als moslims – die midden de miserie toch onderwijs krijgen, is mijn mooiste geschenk.
Met Gods hulp slagen wij erin de harten van deze kinderen ook te recycleren. Zuster Nada
Lees de integrale tekst zoals uitgesproken op de 'Avond van de geloofsgetuigen' door kardinaal De Kesel (Franstalig)