Oscar Huber (1895-1975) was altijd zeer discreet over die dag in 1963. Pas geruime tijd na de moord op de president blikte hij in een interview terug. Dit was zijn getuigenis:
‘Op 22 november 1963, om 11.30 uur, zag ik op tv hoe John F. Kennedy arriveerde op de luchthaven Love Field. Hij werd enthousiast toegejuicht door de vele toeschouwers. Nadien wandelde ik naar de hoek van Lemmon en Reagan Street, drie blokken van de Holy Trinity-kerk, om daar te wachten op de escorte die de president langs de geplande route naar de Dallas Trade Mart zou begeleiden. Al snel reed de auto met de leden van de presidentiële familie voorbij.
De president en mevrouw Kennedy zwaaiden en lachten, de mensen langs het parcours wuifden vrolijk terug.
Ik vond het een spannende gebeurtenis, want ik had nog nooit een president in levende lijve gezien. En Kennedy was bovendien de eerste katholieke president van de VS.’
‘Nadien keerde ik terug naar de pastorij om er te lunchen. Ik was net klaar met eten toen pastoor James N. Thompson, één van mijn helpers, me kwam zeggen dat hij op tv gezien had dat de president neergeschoten was. We liepen naar de recreatiezaal, waar we op tv hoorden dat de president was overgebracht naar het Parkland Memorial Ziekenhuis — een ziekenhuis dat bij de Holy Trinity-parochie hoort.
Binnen de kortste keren waren James en ik op weg naar het ziekenhuis.
We waren blijkbaar nog maar net de deur van de pastorij uit, of er kwam een telefoontje binnen van het Parkland Memorial: mevrouw Kennedy had dringend een priester gevraagd om de president de laatste sacramenten toe te dienen.’
‘Binnen de tien of vijftien minuten waren we aan het ziekenhuis. Terwijl pastoor Thompson de wagen parkeerde, werd ik door een agent begeleid naar de spoeddienst. Daar lag de president op een tafel, bedekt onder een wit laken. Ik trok het laken van zijn voorhoofd voor ik de laatste sacramenten van de Katholieke Kerk toediende.
Ik wist niet of zijn ziel het lichaam al verlaten had.
In het Latijn sprak ik de woorden: Ik verlos u van uw zonden in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, amen.’
‘Tijdens deze ceremonie stond mevrouw Kennedy achter de president. Zij en de andere aanwezigen bleken de gebeden allemaal goed te kennen. Mevrouw Kennedy boog zich voorover en kuste de president. Tijdens deze zware beproeving viel het me op hoe ontzettend beheerst de first lady was. Maar ik zal nooit de holle blik in haar ogen en de doodsangst op haar gezicht vergeten.’
‘Ik betuigde mevrouw Kennedy mijn medeleven en dat van de hele parochie.
Met lage stem bedankte de First Lady me en vroeg me te bidden voor de president.
Ik verzekerde haar dat ik dat zou doen.’
Het getuigenis van de priester is van de tientallen die zijn opgetekend in het boek November 22, 1963 van Dean R. Owen.