Geloven in jezelf
Toch kan Els moeilijk antwoorden op de vraag of ze zelf gelovig is. ‘Ik ben zeer gelovig geweest,’ benadrukt ze, ‘tot mijn grootmoeder gestorven is toen ik twaalf was. Zij was een in en in goede vrouw die vaak op bedevaart ging naar Lourdes. Ik ben zowat opgegroeid bij haar. Zij voelde als mijn tweede moeder. Haar plotse dood – ze stierf op haar 67ste aan een hartaderbreuk – heeft mij diep geraakt en ik kon dat heel moeilijk plaatsen. Als tienarige had ik een ring gekregen van mijn oma met Maria erop, vanop één van haar bezoeken aan Lourdes. Nu hangt die nog altijd aan mijn sleutels, maar of dat betekent dat ik gelovig ben? Ik geloof in mezelf, daarvan ben ik zeker. En de rest kan ik niet zo goed uitleggen.'
Al is Els absoluut een spirituele vrouw die kunst maakt vol ziel en betekenis, zoals de witte Mariaatjes.
'De opstelling die ik wil maken met de 250 witte beeldjes zou ik niet kunnen met eender welk ander figuurtje. Het moet Maria zijn.'
'Misschien speelt daar inderdaad toch een stuk geloof in mee. Zij is eenvoudig, wit, braaf, onschuldig, maagdelijk. Maria is puur. Daarom bewerk ik de gipsen beeldjes niet. Ik schuur ze niet op, werk de mankementen niet weg en laat de gipsvoetjes eraan. Die zijn ongelijk waardoor sommige beeldjes scheef staan en groter of kleiner zijn dan de rest. Toch zullen ze er in al die ongelijkheden hetzelfde uitzien.'
'Ver doorgetrokken zie ik mezelf in dat beeldje. Of dat is toch hoe ik in het leven wil staan: in alle eenvoud luisteren naar het verhaal van mensen en hen helpen zonder gedoe. Ik kan niet tegen ruzie, bedrog, ellende en begrijp niet waarom we het onszelf en elkaar soms zo moeilijk maken. Mijn witte Maria's representeren dat gevoel.'
'De Mariabeeldjes, zeker als ze in groep staan, brengen een gevoel van rust, van meer zachtheid in de wereld.'
Het begin van de weg
Het effect van de Maria's is voor Els het bewijs dat ze een langer leven beschoren zijn. 'De snoepjeskleuren spreken veel mensen aan. Daarover krijg ik heel wat vragen, zoals de academie die mij voorstelde om mijn werk te tonen op COVIDKunst, een tentoonstelling die eind mei in de buurt werd georganiseerd. De Mariabeeldjes in de vier snoepkleuren stonden daarbij en hadden veel succes. Vervolgens kwamen ze in de kerk van Volkegem terecht op een expo vol andere Mariabeelden. Nu ben ik bezig aan een nieuwe tentoonstelling met de academie waarop ik de witte versies ga opstellen in een soort spiraal.'
(lees verder onder de foto's)